குரு

s. A guru, a spiritual teacher, a priest, ஆசான்.--Note. According to the shastras, the guru is to be regarded by the disciple as the personification of the deity; and to be worshipped with divine honors. In his presence, the disciple is exonerated from his accustomed rites, and devotions, and addresses him by appellatives, used in addressing the deity of his sect. 2. the planet Jupiter, regarded as the guru or priest of Swerga, &c., வியாழன். 3. Heavi ness, weight, பாரம். 4. Consequence, im portance, moment, காத்திரம். 5. Greatness, eminence, excellence, exaltedness, பெருமை. 6. [in music.] The quantity of a long vowel, or a long note. இருமாத்திரை. 7. [in gram.] A long vowel, நெடில். 8. [in the Agamas.] The deity Siva--as illuminator of souls, சி வன். 9. Divinity, திவ்வியம். Wils. p. 293. GURU. 1. A kind of native arsenic,, பலண் டுறுகம். 11. [in medi. &c.] Blue vitriol, துருசி. 12. [in alchy.] A compound medicine, form ed of different metals; phylosopher's pow der, உலோகங்களை வேதிக்குங்சிந்தூரமுதலியவை. 13. [in chem.] Mercury, இரதம்.--Note. In the last three senses, the word Guru has its technical meanings, derived however from its literal meaning of precepter and direct or. 14. Brilliancy, lustre, effulgence, பிரகா சம். Wils. p. 31. GHRU. 15. The name of one of the nine sons of அங்கீதிரன், who was the first monarch of Jambu Dwipa, அங்கீதிரன்புதல்வரில் ஒருவன். (காந்.) 16. One of the nine division or var'shas of Jambu Dwipa which fell to the share of the prince Kuru, being the most northern portion beyond the Sringa range of moun tains, குருவருடம். 17. The name of a prince of the lunar race, famous in the Bharata, from whom the family was called குருகுலம் and the descendants, கௌரவர்; குரு குலவம்சத்து முதல்அரசன். (பார.) 18. A country near Delhi, over which Kuru of the lunar race was once a sovereign, குருபூமி. (பார.) 19. prickly heat, வேர்க்குரு; Wils. p. 232. KURU. 2. Pustule, blister; hence, any eruptive disease--as the small-pox, chicken-pox, measles, &c., குருவியாதி. குருஆரால்மூக்குப்போலிருக்கின்றது. The small pox is like the nose of a lamprey.

குருநாதன், s. The name of Skanda- as having explained to his father Siva the mystic word ஓம். 2. Siva. 3. A guru--as the lord of the disciple.

குருபரன்--குருமூர்த்தி, s. The deity in human form, appearing for the in struction of a devoted person of the சக லர், especially spoken of Siva.

குருகடாட்சம், s. The gracious or be nign look of the guru on his disciple, dispelling sin, imparting spiritual wis dom, and preparing the soul for emanci pation.

குருகற்பனை, s. Precept or the guru- deemed sacred.

குருசந்தானம், s. A regular succession of priests, or gurus.

குருசம்பாவனை, s. Blessing or favor of the guru. 2. Worship or honor due to the guru.

குருசம்பிரதாயம், s. Oral instruction in the secret meaning of the mantras, &c., handed down from generation to generation, in the line of the guru, and by him communicated confidentially to his advanced disciples.

குருசன்னிதானம், s. The presence of the guru.

குருசேடம், s. Remains of a guru's food--considered sacred, குருப்பிரசாதம்.

குருசேவை, s. Civilities, duties, wor ship, &c., paid to a guru, குருஉபசரணை.

குருதக்கணை--குருதட்சிணை, s. Fees or presents to the guru, commonly in money, given with due homage, &c.

குருதீட்சை--குருதீக்கை, s. The initi ation of a disciple by a guru to certain privileges of his religion, or afterwards to a more advanced degree, குரூபதேசம்.

குருத்திரவியம், s. Property or treasure of the guru.

குருத்துரோகம், s. Treachery towards a guru, or injury of one.

குருநிந்தை, s. Indignity to the priest.

குருத்துவம், s. Priesthood, or the dignity, power, honor, &c., of a guru, குருத்தன்மை. 2. Honor, respectability, கனம். Wils. p. 293. GURUTVA.

குருபத்தி--குருவிசுவாசம், s. Dutiful love, piety, &c., towards the guru, குருவி னிடத்திலன்பு.

குருபத்தினி--குருபன்னி, s. The wife of a guru, குருவின்மனைவி.

குருபாரம்பரியம், s. Ancestral priest hood in regular succession; the lineage or genealogy of a guru,குருபாரம்பரை.

குருபீடம், s. The dignified seat, or office of a guru, குருஸ்தானம்.

குருபுத்திரன், s. A son of a guru, குரு புதல்வன். 2. An obedient disciple, உண் மையானசீஷன்.

குருபூசை, s. Pujah or worship, offered to a guru, by an advanced disciple com petent to do it, குருவுக்குச்செய்யுமாராதனை. 2. Food, &c., given to Brahmans, religious mendicants, &c., by the disciples of a deceased guru, in rememberence of him as deifled, இறந்துபோனகுருவைக்குறித்துச்செய் யும்பூசை.

குருபோதனை, s. The instruction of the guru.

குருப்பட்டம், s. The office, authority of dignity of a guru, குருத்துவம்.

குருப்பட்டம்பெற, inf. To receive priesty authority, ordination, &c.

குருப்பட்டாபிஷேகம், s. The ordi nation of a guru.

குருப்பிரசாதம், s. The favor, grace, or blessing of the guru; gift from the guru, குருவருள். 2. Remains of a guru's food, குருவுண்டசேஷம்.

குருமரியாதை, s. Reverence for the guru.

குருமுகமாய்க்கேட்க--குருமுன்னிலை யாயறிய--குருவாக்கியமாய்க்கேட்க inf. To learn viva voce, so as to attain certainty in doubtful matters.

குருமுறை, s. A guru's teaching, குரு சொல்லியமுறை.

குருமுன்னிலையாய், In the presence of the guru, குருவின்

க்கிறது, த்தது, க்கும், குருக்க, v. n. To be indignant, enraged, கோபிக்க. (p.)

குருத்தல், v. noun. Being indignant and enraged, பெருங்கோபங்கொள்ளல்.