உடுக்கை

uṭukkai   n. உடு-. Raiment,clothing; உடை உடுக்கை யிழந்தவன் கைபோல(குறள், 788).  

uṭukkai   * n. huḍukka. [T. uḍu-ka, M. uḍukka.] Small drum tapering in themiddle; இடைகருங்குபறை. நிலையாய் உடுக்கைவாசிப்பான் (S.I.I. ii, 254).  

uṭukkai   s. A small kind of drum, tapering in the middle, இடைசுருங்குபறை. 2. Tambourine, ஓர்கட்பறை.