கரணி

karaṇi   n. cf. sañjīva-karaṇī.Medicine; மருந்து மருத்துவன் கைக்கரணியுண்ணே(தைலவ. பாயி. 1).  

karaṇi   n. karaṇa. Doer; செய்பவன். (யாழ். அக.)

karaṇitam   s. reason, புத்தி; 2. pride, கர்வம்; 3. will, resolution; 4. copulation; 5. a variety of dramatic action.