கலகம்

s. Insurrection, commo tion, rebellion, sedition, இராசகலகம். 2. Up roar, tumult, disturbance, noise, clamor, பேரொலி, 3. War, fighting, storming, at tacking, போர். 4. Discord, strife, quarrel, wrangle, bickering, eager dispute, சண்டை. Wils. p. 21. KALAHA. (c.) கலகந்தெளிந்தது. The tumult has ceased. கலகம்பிறந்தால்நியாயம்பிறக்கும். Justice is ob tained by agitation.

கலகக்காரர், s. Insurgents, sedi tious persons, கலகஞ்செய்பவர். 2. Quar relsome persons, wranglers, bickerers, சண்டைசெய்வோர்.

கலகக்குருவி, s. [prov.] A sky-blue bird with dark brown head and large beak, சிச்சிலி, king-fisher, lit the scream er.

கலகப்பிரியன், s. A seditious, re bellious, turbulent man.

கலகமாய்க்கிடக்க, inf. To be in a state of rebellion and disturbance, to be out of order.

கலகமாய்க்கிடக்கிறதேசம், s. A country that is in a disturbed condition.

கலகமுண்டாக, inf. To rise as an insurrection.

கலகமுண்டாக்க--கலகமிட--கல கம்பண்ண, inf. To make an uproar, to cause sedition, to rebel, wrangle, bicker, dispute eagerly.

கலகவாயன், s. A noisy person, a clamorer, சண்டைக்காரன்.