கோகு

kōku   n. 1. cf. dōḥபுயம் கொற்றவன்றன் கோகின்மேல் வெற்றிவாளின் வீசினான் (சூளா. அரசி 240).2. cf. guh. Guile; கபடம் கொத்தைக்கு மூங்கர்வழிகாட்டுவித்தென்னைக் கோகுசெய்தாய் (தேவா. 1040,2). 3. Irregularity, disorder; அடைவுகேடு (ஈடு,3, 5, 4.) 4. Ass; கழுதை வீழ்ந்து கோகிறப்புழி(உபதேசகா. உருத்திரா. 193).  

kōku   s. an ass, கழுதை; 2. disorder, ஒழுங்கின்மை; 3. guile, deceit, வஞ்ச கம்; 4. shoulder, புயம்.