சுத்தம்

s. W. p. 851. S'UDD'HA. Pure ness, cleanness, chastity--as சுசி. 2. Genuineness, entireness, reality, சுயம். 3. Faultlessness, correctness, பிழையின்மை. 4. Strict morality, sanctity, மாசின்மை. 5. Being unmixed, untainted, unadulterated, கலப்பின்மை. 6. Innocence, innocence es tablished by trial or ordeal, கறையின்மை. (c.) 7. The third and highest state of separate souls next to absorption, சுத் தாவத்தை. 8. A prefix to the names of the phases of the moon in her increase- as opposed to பகுளம். 9. (fig.) Health, salubrity, recovery from disease, welfare, சொஸ்தம். 1. [in astron.] Correction or equation. சுத்தஞ்சோறுபோடும். Pureness will make one prosperous.

சுத்தக்கறுப்பு, s. Entire blackness. (c.)

சுத்தக்காரன், s. A man who is neat and clean. 2. (fig.) A pure, innocent man, சுத்தன்.

சுத்தசதுர்த்தசி, s. The fourteenth phase of the moon in her increase--as opposed to பகுளம்.

சுத்தசத்தியம், s. The simple truth, genuineness, authenticity.

சுத்தசலம், s. Clean or pure water.

சுத்தசூனியம், s. Absolute nothing ness, nonentity, முழுப்பாழ். (c.) 2. Atheism. நிரீச்சுரம். சுத்த சூனியமாக்கிப்போட்டான். He has utterly destroyed the family.

சுத்தசைதன்னியம், s. Pure spirit, pure intellect--as distinct from matter. (p.)

சுத்தசைவம், s. The highest, or the sixteenth degree of Saivism. See சைவம்.

சுத்தச்சிவப்பு, s. Pure red, scarlet. (c.)

சுத்தஞானம், s. Pure, spiritual know ledge; pure ஞானம் unmixed with works. (p.)

சுத்ததத்துவம், s. One of the five properties of Siva. See சிவதத்துவம்.

சுத்ததாளம், s. A superior kind of தா ளம்.

சுத்ததினம், s. A lucky day. See சுதினம். 2. New year's day, வருஷப்பிறப்பு. 3. The exact number of days elapsed in an epoch, or in any fixed portion of time --considered as an element for finding the longitude, &c., of the sun, moon, planets, &c.

சுத்தத்தோடிருக்க, inf. To be pure in body and mind.

சுத்தநாசம், s. (also சர்வநாசம்.) En tire destruction, utter ruin. (c.)

சுத்தநிலை, s. As சுத்தம், 7.

சுத்தபஞ்சமி, s. The fifth day of the new moon. See பஞ்சமி.

சுத்தபட்டினி, s. Utter starvation. (c.)

சுத்தபத்தி, s. Real piety, sincere de votion.

சுத்தபரிமளம், s. Fragrance, sweet scent.

சுத்தபரிசம், s. [in astron.] True time of the beginning of an eclipse.

சுத்தபரிசுத்தாங்கம், s. Entire purity, holiness. (Colloq.)

சுத்தபவித்திரம், s. Entire pureness, holiness. (p.)

சுத்தபாடம், s. The correct or genuine reading.

சுத்தபோசனம், s. Sacred food--com monly used in reference to offerings made in the temples.

சுத்தபௌரணை, s. The oppositions of the sun and moon.

சுத்தபுடம், s. [in astron.] The real situation (longitude) of a planet, &c., as differing from its mean place.

சுத்தப்பட, inf. To be cleaned.

சுத்தப்படச்செய்ய, inf. To make a thing neatly. 2. [in carpentry.] To plane the wood smoothly.

சுத்தப்பிரதி, s. A fair copy. (c.)

சுத்தபூமி, s. Cleared land. (p.)

சுத்தப்படுத்த--சுத்தம்பண்ண, inf. To cleanse, to clear away, make clean.

சுத்தப்பிழை, s. Complete error. (c.)

சுத்தப்பொய், s. A downright lie. (c.)

சுத்தமத்தளம், s. A superior kind of மத்தளம்.

சுத்தமனம், s. A frank, sincere mind, கபடமின்மை. 2. A pure mind.

சுத்தமாயை, s. Pure spiritual Maya. See மாயை.

சுத்தமாய், adv. Wholly, entirely, ut terly, absolutely. 2. At all, in the least. (c.) இன்றைக்கெனக்குச்சுத்தமாச்சாப்பாட்டுக்கில்லை. I am, to day, entirely destitute of food.

சுத்தமார்க்கம், s. Pure conduct, spot less morality. 2. Sincere piety. 3. The true system of religion.

சுத்தம்பண்ண, inf. To purity, either physically or ceremonially; to cleanse, to refine. 2. [in astron.] To equate or correct.

சுத்தம்பேச, inf. [prov.] To speak boastingly of one's character, paren tage, connexions, &c.

சுத்தவநியாயம், s. A gross injustice. (c.)

சுத்தவாசனை, s. Pure fragrance. 2. (fig.) A pure state of the soul--oppo. to மலினவாசனை.

சுத்தவாளர், s. [improp.] Pure persons. 2. (Rom. usage.) Saints, அர்ச்சியசிஷ்டர்.

சுத்தவாளி, s. A person proved inno cent in a court of justice, not guilty- oppo. to குற்றவாளி. (c.) 2. A holy person.

சுத்தவிக்கேபம்-