அலங்காரம்

s. Ornament, deco ration, embellishment, சிறப்பு. 2. Beauty, அழகு. 3. Rhetorical ornament, figures of language, rhetoric, அணியிலக்கணம். 4. One of the sixty-four கலைஞானம், கலைஞானமறுபத் துநான்கினொன்று. Wils. p. 73. ALANKARA. There are thirty-five figures of language; viz.: 1. தன்மை, a word or phrase express ing the nature of a thing. 2. உவமை, a parable. 3. உருவகம், metaphor. 4. தீவகம், a word once used and understood in the other parts of the sentence. 5. பின் வருநிலை, the repetition of the word be ginning a sentence with the same or a different signification. 6. முன்னர்விலக்கு, rejecting a truth asserted, by showing its absurdity. 7. வேற்றுமைப்பொருள்வைப்பு, establishing the truth of a particular fact by a general truth. 8. வேற்றுமை, contrast. 9. விபாவனை separating effects from their proper causes and attributing them to other causes alluded to. 1. ஒட்டு, an alle gory. 11. அதிசயம், hyperbole or exaggerat ed description. 12. தற்குறிப்பேற்றம், a prin cipal kind of metaphor. 13. ஏது, a figure showing the cause, &c. 14. நுட்பம், a fi gure which presents a suitable idea, by a corresponding hint, &c. 15. இலேசம், a figure in which a trifling excuse is given, as a cloak for a thing of greater magni tude. 16. நிரனிறை, one of the eight kinds of construction of a sentence, i. e. the separate successive arrangements of a series of nouns and their verbs in natural or reverse order. 17. ஆர்வமொழி, an affec tionate word or phrase. 18. சுவை, the passions or emotions of the mind ex pressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry. 19. தன்மேம்பாட் டுரை, self-adulation. 2. பரியாயம், a figure in rhetoric by which one thing is told and another connected with it is intended. 21. சமாயுதம், the accomplishing of one's ob ject by indirect means. 22. உதாத்தம், a figure which expresses copiousness, rich ness, enterprise, &c. 23. அவநுதி, denying the character, quality or essence of a per son or thing in order to attribute the same to others. 24. சிலேடை, a word of double interpretation. 25. விசேடம், distin guishing a cause by ascribing to it effects which it is inadequate to pro duce. 26. ஒப்புமைக்கூட்டம். enumeration of analogous words, &c. 27. விரோதம், oppo sition. 28. மாறுபடுபுகழ்நிலை, praising a per son or thing to the disparagement of another. 29. புகழாப்புகழ்ச்சி, praise, flattery, &c., couched in terms of dispraise. 3. நிதரிசனம், feigning a thing in nature as do ing good or evil to another, a species of personification as a mode of moral instruc tion. 31. புணர்நிலை, a figure in which the same epithets or attributes are adapted to two or more different subjects. 32. பரிவ ருத்தனை, a figure in rhetoric, describing an exchange of beauties, excellencies. 33. வாழ்த்து, congratulation. 34. சங்கீரணம், the blending of several figures. 35. பாவிகம், moral instruction, inference, applications, &c., from events related in epic poems.

அலங்காரநைவேத்தியம், s. An of fering made in front of a temple, for show.

அலங்காரபஞ்சகம், s. A poem of a hundred verses, (lit.) the five forms of beauty. It is a series of five kinds of verses; viz.: வெண்பா, கலித்துறை, அக வல், ஆசிரியவிருத்தம், சந்தவிருத்தம். (இவ்வகை யே மாறிமாறி நூறுசெய்யுள் அந்தாதித்துப்பாடுவது.)

அலங்காரப்படுத்த, inf. To adorn, சிங்காரிக்க.

அலங்காரப்பிரியன், s. Vishnu.

அலங்காரப்பேச்சு, s. Fine, elegant language, flattery.