உயிர்

s. Life, soul, vitality, animal or vegetable life, சீவன். 2. Wind, காற்று. 3. A vowel, உயிரெழுத்து. 4. A living being, human, brute, or vegetable; an animal, ஓரறி வுயிர்முதலியசீவராசி. உயிருமுடலும்போல. As closely united as the soul and body. உயிர்போய்விட்டது. Life is gone. மன்னுயிர்க்கிரங்குகிறது. To be compassionate to other living creatures.

உயிரடங்க, inf. To be in a state of insensibility, be in a swoon, to be suspended as the vital powers.

உயிரடைய, inf. To revive, to be reanimated.

உயிரளபு--உயிரளபெடை, s. The lengthening of a vowel in verse. See அளபெடை.

உயிரறுதியும். Till the very end of life.

உயிருதவி, s. Aid in a fatal junc ture. 2. Aid by sacrificing life for another.

உயிரெடுக்க, inf. To take away life.

உயிரெழுத்து, s. A vowel, ஆவி.

உயிரொடுங்க, inf. To be reduced as the powers before death, உயிரடங்க. 2. To die, சாவ.

உயிரொளிக்க, inf. [prov.] To feign great weakness, sickness, inabi lity, &c., in order to gain or effect an object, உயிர்மறைக்க.

உயிரொளித்தகள்ளன், s. A cring ing deceiver who though rich and strong makes pretensions to the contrary.

உயிரோம்ப, inf. To support life, maintain, உயிர்காக்க.

உயிர்கலக்க, inf. To revive, to be diffused--as life through the body in one that has been swooning, &c. 2. To reunite as the soul with the body in one restored to life. 3. (fig.) To be relieved from anxiety, &c.

உயிர்குடிக்க, inf. To devour life, kill (a war term), also used of demons and ferocious deities, கொல்ல.

உயிர்கொள்ள, inf. To take the life of an antagonist--as in battle, &c., உயிர்வாங்க.

உயிர்க்கட்டை, s. The body, உடம்பு.

உயிர்க்கணம், s. One of the four auspicious feet with which to begin a poem consisting of three நேர்--as தே, மாங், காய். 2. Vowels, உயிரெழுத்து. See கணம்.

உயிர்க்கருணேசம், s. The power of affection which is friendly to life, இச்சாசத்தி.

உயிர்தருமருந்து, s. A restorative, a cordial, an elixir, மிருதசஞ்சீவினி.

உயிர்த்தறுவாய், s. A great emer gency, a critical juncture, extreme danger. See பிராணத்தறுவாய்.

உயிர்த்தானம், s. The seat of life, any vital part of the body, உயிர்நிலை.

உயிர்த்துணை, s. A friend in ex tremity, ஆபத்திற்சகாயஞ்செய்பவன். 2. A friend dear as life, பிராணசிநேகன். 3. (p.) A wife, மனைவி. 4. A husband, கணவன். 5. God, கடவுள்.

உயிர்த்துணைவன், s. A very dear friend, உயிரையொத்தசிநேகன். 2. (p.) A husband, கண்வன்.

உயிர்த்துணைவி, s. A wife, மனைவி. 2. A lady's choice female friend, உயிர்த் தோழி. 3. Sarasvati the consort of Bra mah, சரச்சுவதி. (p.)

உயிர்த்தோழமை, s. Intimate friendship.

உயிர்த்தோழன், s. A very trusty or bosom friend, a friend dear as life, பிராணசிநேகன்.

உயிர்த்தோழி, s. A lady's choice female companion, உயிர்ப்பாங்கி.

உயிர்நிலை--உயிர்நிலையகம், s. The body as the seat of life, or station of the soul, உடல். 2. The vital parts essen tial to life, உயிர்த்தானம்.

உயிர்பிழைக்க--உயிருய்ய, inf. To survive a calamity, escape from, or live through a time of peril, தப்பிப்பிழைக்க. 2. To live, maintain life, subsist, உயிர் வாழ.

உயிர்போக, inf. To expire, to die.

உயிர்ப்பழி, s. The guilt of mur der, உயிர்க்கொலை. 2. Vengeance, divine or human, persuing the murderer to death, regarded as the ghost of the murdered person, பிரமகத்தி.

உயிர்ப்பிராணி, s. [vul.] A living creature, a brute, an inferior animal, சீவபிராணி.

உயிர்மாய்க்க, inf. To destroy one's self, commit suicide, தன்னுயிரைப்போக்க. 2. To murder, kill, கொலைசெய்ய.

உயிர்மெய்--உயிர்மெய்யெழுத்து, s. An animated consonant, a consonant combined with a vowel, ஓரெழுத்து; (lit.) a living body.

உயிர்வாங்க, inf. To take away life, உயிரெடுக்க.

உயிர்வாழ்க்கை, s. The enjoyment of life, சீவிக்கை.

உயிர்வாழ, inf. To live--as men or brutes, சீவனோடிருக்க. 2. To enjoy life, be happy, prosperous, சுகமாகவாழ.

உயிர்வேதனை, s. Causes of pain or distress, of which twelve are given, viz.: 1. அனல், heat or fire. 2. சீதம், cold. 3. அசனி, thunder-bolts. 4. புனல், water. 5. வாதம், wind. 6. ஆயுதம், weapons. 7. நஞ்சு, poisons. 8. மருந்து, medicines. 9. பசி, hunger. 1. தாகம், thirst. 11. பிணி, disease. 12. முனிவறாமை, malice. (p.)

உள்ளுயிர், s. The life within; i. e. God, கடவுள். (p.)

மன்னுயிர்க்கிரங்க, inf. To be kind to living creatures. (p.)

உயிர்

uyir  

க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To live, revive, come to life--as one dead; to be restored to life or feeling--as a benumbed or injured limb, to be reanimat ed, &c., உயிரடைய. 2. (p.) To breathe, respire, மூச்செறிய. 3. To blow or move--as a soft wind; to become diffused--as odors, வீச. 4. v. a. To issue, emit fragrance, &c., exhale, eject, discharge, set at liberty, வி டுக்க. 5. To give birth to, yield, produce, ஈன. 6. To smell, மோக்க. அவள்கருவுயிர்த்தாள். She has borne a child. மருவுயிர்க்குநறுந்துளவு. The fragrant Tulasi (Ocimum sanctum), which emits odor. (பாரத.)

உயிர்த்தெழ, inf. To rise to life, to be restored to life, be reanimated, உயிரடைந்தெழ.

உயிர்ப்பன, s. Living creatures, சுவாசமுடையன.

உயிர்ப்பிக்க, inf. To cause to live, raise, or restore to life, to revive, reani mate, resuscitate, பிழைப்பிக்க.

உயிர்ப்பு, v. noun. Reanimation, revival, உயிர்க்கை. 2. s. Breath, respira tion, சுவாசம். 3. Wind, air, காற்று. 4. (fig.) Good smell, சுகந்தம். (p.)

நெட்டுயிர்ப்பெறிய--நெட்டுயிர்ப்பு வீங்க, inf. To fetch a long breath, to sigh.