உறவு

s. Contact, nearness, பொ ருத்தம். 2. Arrival, accession, சேர்க்கை. 3. Affinity, relationship, சம்பந்தம். 4. (fig.) A relation, சுற்றம். 5. Friendship, love, good terms (with one), நட்பு. 6. Recon ciliation, ஒற்றுமை. 7. Union, connexion, in tercourse, intimacy, acquaintance, ஐக்கம். எனக்கவனுடனேபகையுமில்லையுறவுமில்லை. I am neither on bad nor good terms with him- often used to show a want of cordiality.

உறவர்--உறவோர், (sing. உறவன், வோன்.) Relations, சுற்றத்தார். 2. Friends, நண்பர்.

உறவாக, inf. To become recon ciled, ஒருமைப்பட. 2. To become related, கேண்மையாக.

உறவாக்க--உறவுகட்ட--உறவுசெ ய்ய--உறவுபண்ண, inf. To reconcile par ties, to make peace with one, ஒருமைப் படுத்த.

உறவாட, inf. To be social, to act friendly, exercise the duties of friend ship, நட்புச்செய்ய. 2. To treat one as a relation, to caress, entertain, &c., உறவு கொண்டாட.

உறவின்முறையார்--உறவுமுறை யார். Relations, kindred, சுற்றத்தார்.

உறவுகூட, inf. To become friends, become intimate, சிநேகங்கூட.

உறவுகொண்டாட, inf. To enter tain, or welcome relations or friends, to show civilities, உறவாட. 2. To recip rocate affection, civilities, &c.--as relations or friends, உறவுபாராட்ட.

உறவுகொள்ள, inf. To make a friend of one, to cultivate friendship, நட்புக்கொள்ள.

உறவுபாராட்ட, inf. To show marks of regard on account of relation ship, to talk of old affinities, connec tions, &c., நட்புப்பாராட்ட.

உறவுமுரிய, inf. To fall out--as friends, to become disunited, நட்புக்கெட.

தூரவுறவு, s. A distant relation.

கிட்டினவுறவு--நெருங்கினவுறவு, s. A near relative.