குன்மம்

s. A disease, a chronic en largement of the spleen; also, any glandu lar enlargement in the abdomen--as of the mesenteric gland, &c., causing indigestion, colic and great emaciation. There are eight kinds, viz: எரிகுன்மம், சத்திகுன்மம், சன்னிகுன் மம், சிலேட்டுமகுன்மம், குலைக்குன்மம், பித்தகுன்மம், வலிகுன்மம், வாதகுன்மம், which see severally. 2. A division of an army. (See குலுமம்.) 3. Bushes; thickets, தூறு. Wils. p. 294. GULMA.

குன்மக்கட்டி, s. A formation or en largement in the abdomen. அவனுக்குக்குன்மங்கண்டிருக்கிறது. He has the குன்மம் disease.

குன்மசூலை, s. Nervous paralysis--also obstruction of the viscera. (Rott.)

குன்மப்புரட்டு, s. [prov.] Dyspepsia; an acute pain, attending the குன்மம் disease from indigestion, causing vomit ing, distortions, &c.

குன்மவலி, s. Internal pain or gripe consequent on the குன்மம் disease.

குன்மவாயு, s. Flatulency connected with the குன்மம் disease.