குயில்
kuyil
s. declamation, word,
சொல்; 2. a singing bird, the Indian cuckoo; 3. a hole,
துளை; 4. cloud,
மேகம்; 5. a tube or pipe.
குயிலன், Indra who once assumed the form of a குயில்.
குயில் கூவுகிறது, the cuckoo sings.
குயில்மொழி, soft sweet words like the notes of the cuckoo.
கருங்குயில், the black cuckoo.
புள்ளிக்குயில், வரிக்குயில், the spotted or striped cuckoo.
குயில்
kuyil
குயிலு, I v. t. tell, utter, சொல்; 2. call, invite, கூப்பிடு; 3. make, work, form, செய்; 4. build, கட்டு; 5. weave, நெய்; 6. set stones, இரத்தினம்பதி; v. i. sound or play (on a musical instrument); 2. be thick or close செறி. (குயிறல் v. n.)