சொல்

s. Word, term, vocable, மொழி. 2. Saying, sentence, phrase, expression, passage, maxim, proverb, வாக்கியம். 3. Declaration, promise, assertion, command, assurance, உறுதிச்சொல். 4. Praise, enco mium, panegyric, புகழ். 5. [in gram.] Parts of speech, பெயர்ச்சொல்முதலியன. 6. Toddy, fermented liquor--as inducing garrulity, கள். 7. Rice, paddy, நெல். 8. Fine rice, செந்நெல். 9. Ears of fine rice. நெற்கதிர். --Note. The parts of speech are four, viz.; 1. பெயர்ச்சொல், nouns and pronouns. 2. வினைச்சொல், verbs of both kinds. 3. இடைச்சொல், particles, as con nectives, expletives, interjections, &c. 4. உரிச்சொல், adjectives and adverbs. Other specifications are included, as இயற்சொல். common words; திரிசொல், learned words; திசைச்சொல், provincial words, or accord ing to the நன்னூல், words peculiar to or derived from any of the Tamil provinces around the Madura district, or form any of the Indian cognate languages; வடசொல் or வடமொழி, words of Sanscrit origin. அவனுடையபேச்சு காற்சொல்லுமரைச்சொல்லும்..... He speaks broken language; (lit.) half and quarter words. அப்படிச்சொல்லு. Say so--as a command; or as meaning--that is right.

ஒருசொல்லுள்ளமனிதன்--ஒருசொல் வாசகன், s. A man steadfast to his word.

சொல்லிற்பிழைதேட, inf. To detect a fault in speech.

சொல்லணி--சொல்லலங்காரம், s. [in Rhetoric.] Figures founded in words, as distinguished from figures of thought. (See மடக்கு, &c.) 2. Elegance of expres sion. 3. Correct pronunciation. 4. Empty politeness, mere professions of kindness, உபசாரவசனம்.

சொல்லழுத்தம், s. Emphasis,--Note. Strictly speaking there is no increased meaning given to a word in Tamil, by a stress laid upon it; this is done by intensitive particles.

சொல்லறுதி, s. Decisiveness in selling, making an offer, striking a bargain, &c.

சொல்லாட, inf. To utter words, speak, talk. (p.) (குறள். chap. 82.)

சொல்லாதசொல், s. Improper, inde cent, uncourteous, offensive language. 2. Things improper to be told, secrets, &c.

சொல்லாளி, s. One faithful to his word. 2. An eloquent person. (c.)

சொல்லானந்தம், s. Unlucky or in auspicious use of a word, as portend ing evil to the hero of the poem.

சொல்லிணக்கணம், s. [in grammar.] The chapter on words; etymology.

சொல்லின்முடிவினப்பொருள்முடித்தல், v. noun. Confining the author's mean ing to the finishing word or phrase, one of the thirty-two உத்தி. (p.)

சொல்லின்பம், s. Euphony.

சொல்லுக்குச்சொல், s. Returning abu sive language. (c.)

சொல்லுதவி--சொற்சகாயம்--சொற்று ணை. s. Aid by words--as recommend ation.

சொல்லுறுதி, s. Certainty, positive declaration, a averment, &c., as to a fact, event, &c. 2. Keeping one's word, faithfulness to one's promise.

சொல்லுரிமை, s. A fine emphatic ex pression.

சொல்லுரை, s. Explanation of a word --an adopted phrase.

சொல்லேருழவர், s. (plu.) Poets, the powerful in language, புலவர். 2. King's ministers, மந்திரிகள்; (lit.) those who plough with words.

சொல்வகை, s. Classification of the parts of speech. 2. Proper method of speaking, as of a teacher, barrister, &c., stating a question.

சொல்வல்லபம், s. Power of lan guage, ability of speech, eloquence.

சொல்வழிகேட்க, inf. To be obedient.

சொல்வளம், s. Fluency in words, readiness in speaking. 2. Copiousness of language.

சொல்வண்மை, s. Eloquence, power of language. 2. Emphasis. 3. Dis tinctness of language.

சொல்விளம்பி, appel. n. Toddy--as causing babbling, கள்.

சொற்கலகம், s. Dispute, controversy.

சொற்காக்க, inf. To keep one's word. 2. To speak cautiously, so as not to commit one's self.

சொற்குற்றம், s. Verbal mistake, ety mological error.

சொற்குற்றம்வாய்க்குற்றம், s. Trivial mistakes in words.

சொற்கேட்க, inf. To wait or attend on one. 2. To be obedient, listen to, regard, obey. சொற்கேளாப்பிள்ளையினால்குலத்துக்கீனம். The disobedient child will bring disgrace on the family.

சொற்சாதுரியம், s. Eloquence.

சொற்சித்திரம், s. A quibble, pun, play on words.

சொற்சிமிட்டு, s. [prov.] The use of a little word or particle, easily over looked yet materially affecting the meaning. 2. Artfulness, dexterity or ingenuity in the use of words.

சொற்சிறப்பு, s. Superiority of one word over another to convey the author's meaning, or to suit the con nection 2. Verbosity, bombast.

சொற்சுவை, s. Choice selection of words.

சொற்சோர்வு, v. noun. Faltering in speech. 2. Fault or error in discourse, either inadvertently, or intentionally.

சொற்பட, inf. To succeed; to in crease or yield--as grain, வாய்க்க. (p.)

சொற்படி, According to one's word, command, promise.

சொற்பயன், s. Meaning of a word.

சொற்பாடு, v. noun. (with நேர்பாடு.) Occurring, as predicted at random.

சொற்பிழை, s. Verbal mistake, a slight verbal error, &c. 2. The wrong use of a word.

சொற்புணர்ச்சி, v. noun. Combination of coalition of words.

சொல்

col  

--சொல்லு, கிறேன், சொன்னேன், வேன், சொல்ல, v. a. To say, speak, tell, mention, utter, express, பேச. 2. To quote, cite, recite, repeat, எடுத்துச் சொல்ல. 3. To dictate, command, assert, declare, உறுதிசொல்ல. 4. To versify, make poetry, பாட. 5. To describe, விரித்துச்சொல்ல. 6. To give information, to notify, புத்தி சொல்ல. 7. To bid, invite, வரச்சொல்ல. 8. To harranque, declaim, பிரசங்கஞ்செய்ய.- Note. The ancient form of the past is சொல்லியது, past verbal. சொல்லிச்செய்வார்நல்லோர், சொல்லாமற்செய்வார் பெரியோர், சொல்லியுஞ்செய்யாரசடர். Those who say and do, are good, those who say not and do, great; but those who say and do not, are bad. (Proverb.) சொல்லத்தக்கவிசேஷஞ்சொல்லு. Say what is proper. சொல்லப்படாதகாரியம். A thing improper or impossible to be told. சொல்லிமுடியாதது. That which is un speakable. சொல்லுமிடமறிந்துசொல்லு. Let your speech be adapted to circumstance. காப்புச்சொல்லங்கைமெலிவை.... Her arm rings speak her emaciation. [prov.] கோபத்தைமுகஞ்சொல்லுகிறது. His counte nance declares his anger. மனதிலுள்ளதைமுகஞ்சொல்லும். The counte nance will tell what is in the heart. உலகஞ்சொல்லுகிறது. The world says it is so. அம்புனக்குமறுமொழிசொல்லும். The arrow shall answer you. வாய்சொல்லும்பிடரிரும்பிடும். His mouth boasts, but his neck bows. [prov.]

சொல்வார்த்தை--சொற்பேச்சு, s. Ad monition, advice. 2. False accusation, கோள்.

சொல்லி, appel. n. (with a prefix.) A tattler, as கோட்சொல்லி--பொய்சொல்லி--எ ரிசொல்லி--வெடுவெடுத்தசொல்லி, one who slanders, one who tells lies, &c.

சொல்லிக்காட்ட, inf. To describe. define, explain. 2. To mention and dwell on--as one's own good actions.

சொல்லிக்கொடுக்க, inf. To teach, to explain. 2. To put words in one's mouth, to direct one what to say. 3. To advise. 4. To inform against, to lodge a complaint. இவனுக்குப்பாடஞ்சொல்லிக்கொடு....Teach him the lesson.

சொல்லிக்கொள்ள, inf. To give a promise to the creditor to pay another's debt. 2. To say farewell, bid adieu. take leave. 3. To speak to another.

சொல்லிக்கொண்டுபோக, inf. To take leave.

சொல்லிப்போட, inf. To tell out. tell at once. 2. To blab, வெளிவிட.

சொல்லியறிவிக்க, inf. To inform, an nounce, notify.

சொல்லியனுப்ப, inf. To send word by a person.

சொல்லிவிட, inf. To recommend. 2. To send word.

சொல்லிவைக்க, inf. To tell before hand, admonish, forewarn. 2. (c.) To teach, கற்றுக்கொடுக்க.

சொல்லுவிக்க, inf. To make another speak, to substantiate by means of another.

சொல்லுவான்குறிப்பு, s. The object or intention of the speaker. (p.)

சொல்லுவான்குறிப்பறிய, inf. To know or discern the speaker's object. (மூது.)

சொற்றல், A past verbal of சொல்லு தல். சொற்றான். He said. (p.)