கோயில்

s. [com. கோவில்.] [ex கோ, et இல், abode.] A palace the residence of a nobleman. or a king, அரமனை. 2. A tem ple, sanctuary, church, chapel, ஆலயம். 3. A sacred shrine, the abode of a deity, கடவு ளிருக்குமிடம். 4. A metal casket enclosing the சிவலிங்கம், or phallic emblem worn about the person, இலிங்கசம்புடம். 5. A bag, &c., for sacred ashes, விபூதிசம்புடம். 6. [loc.] The pagoda at Chillumbrum, or that at Seringham, சிதம்பரசீரங்கஸ்தலம். 7. [prov.] A parish church, also a parish, கோயிற்பற்று. கோயிற்பூனைதேவருக்கஞ்சாது. The cat in the temple dreads no deity; i. e., too close an intimacy destroys veneration. கோயில்மாடுபோலே. Like a temple cow- spoken of indulged or idle young persons who have their own way, &c.

கோயில்கொள்ள, inf. To take posses sion of a temple, a shrine or the heart- as a deity. (p.)

கோயில்சுற்றிக்கும்பிட--கோயில்வலம் வர, inf. To pass round a temple to the right hand, out of homage to it.

கோயில்சேவிக்க, inf. [loc.] To serve the temple daily--as musicians.

கோயில்மணியகாரன், s. The purveyor or manager of a temple--often a heredi tary office. Also கோயில்மணியம்.

கோயில்மாடு, s. Cows or bulls devoted to a temple.

கோயில்வரவு--கோயில் வருமானம், s. The revenue of a temple.

கோயிற்கணக்கு, s. Temple accounts. 2. [prov.] The parish registry.

கோயிற்காணி--கோயில்மானியம், s. Temple lands. கோயில்குளத்துக்குப்போகாதவன். One who is neglectful of religious ceremonies.

கோயிற்கிராமம், s. A village and lands belonging to a temple.

கோயிற்படி, s. The daily allowance for the expenditure of a temple, of rice, &c., to the idol, Brahman, servants, &c.

கோயிற்பற்று, s. [prov.] A parish, or districts belonging to a church.

கோயிற்பிரகாரம், s. The court or en closure of the temple; [ex பிரகாரம், en closure.].

கோயிற்பிரதிட்டை, s. The conscration of a temple when the deity is supposed to be brought to take up his abode; [in Christian usage.] also the dedication of a church.

கோயிற்புராணம், s. One of the five puranas concerning சிதம்பரம்.

கோயிற்பூனை, s. (fig.) A dissembler in religion.

கோயின்மகமை, s. Free offering or gifts to a temple. See மகமை.

கோயின்மேரை, s. (also கோயிற்குறுணி.) The portion of a harvest given to the temple.

கோயிற்றுறை, s. [loc.] A temple estab lishment. (Limited.)