சமுசாரம்

s. The family state, as tending to promote earthly attachments, இல்வாழ்க்கை. 2. Family, குடும்பம். (c.) 3. Worldly attachments or connections, secu larity--as distinguished from abstract devotion; earthliness, worldliness, உலகப் பற்று. 4. Mortal or corporeal existence; the state of being in connexion with and subject to births, பிறவிக்கேதுவானவை. W. p. 876. SAMSARA. 5. [little used.] The world --as the habitation of mortals or cor poreal beings, உலகசஞ்சாரம். 6. [vul.] A wife, மனைவி. சமுசராஞ்சரலதுக்கம். Matrimony has many sorrows. சமுசாரம்விழுந்துபோயிற்று. The wife is dead. சமுசாரத்திலடிபட்டவன். One who has expe rienced the troubles, accompanying the matrimonial state, and house-keeping.

சமுசாரகிருத்தியம், s. House-hold duties.

சமுசாரக்காரன், s. A married man. 2. A man who has children.

சமுசாரசன்னியாசம், s. Renunciation of matrimonial life, celibacy.

சமுசாரத்தொல்லை, s. Cares and vex ation of a family.

சமுசாரநாசம், s. The ruin of a family. 2. (p.) Annihilation of the passions; overcoming earthly attachments--as an ascetic.

சமுசாரபாரம், s. The burden and res ponsibility of a family, &c.--as குடும்ப பாரம்.

சமுசாரமார்க்கம், s. Conjugal life; the family state, as distinguished from the state of the bachelor or ascetic. 2. Domestic duties. (c.)

சமுசாரம்நடத்த--சமுசாரம்பண்ண, inf. To manage a family.

சமுசாரவாளி, s. [vul.] A married man.

சமுசாரவாழ்வு, s. Conjugal life, con jugal felicity.

சமுசாரம்பெருத்தவன், appel. n. One who has a large family.

சமுசாரவிருத்தி, s. Increase of family. 2. [prov.] Family cares, concerns, affairs, சமுசாரத்தனம்.

சமுசாரி, s. A married person--man or woman, கிரகஸ்தன். (c.) 2. (fig.) One involved in the results of actions, trans migration, secularities, &c., பந்தமுடைய வன். 3. [loc.] A husband-man, a tiller; a farmer, குடியானவன்.

சமுசாரித்தொழில், s. Husbandry.

சமுசாரிமார்க்கம், s. [loc.] Nuptial or matrimonial state; a chaste, honest course of life.

சமுசாரிமகன், s. A man of virtuous life. (c.)

பாரிசமுசாரம்--பாரிக்குடும்பம், s. A large family. (c.) See பாரி.