தசை

s. (com. சதை.) Flesh, one of the சத்ததாது, ஊன். 2. Meat, fleshy animal food, புலால். (சது.) 3. Fleshy or substantial parts of fruit. See சதை--Note. The word is principally limited to Ceylon.) தசைகரைந்துபோயிற்று. His flesh is reduced (by hard labour, &c.). தசையைப்பற்றியது. It is lodged in the flesh, or body as poison; a thorn, &c. நகமுந்தசையும்போல. As the nail and flesh --i. e. closely united.

தசைநார் s. Muscles. Modern.)

தசைப்பற்று--தசைப்பிடி, v. noun. Fat ness, corpulence; also fleshy fruit.

தசையடைப்பு, v. noun. [prov.] Form ing of new flesh in a wound, carnifying, தசைவளர்ச்சி. 2. (in reproach) Growing fat, growing stout, கொழுப்புப்பிடித்தல்.

தசைவளர்ச்சி, v. noun. Forming of flesh carnification. 2. The growing of proud flesh. 3. A fungus or fleshy formation in the tip of the penis, obstructing dis charges.

s. State, condition, நிலைமை, W. p. 43. DASA. Compare தசை.

சரமதசை, s. Point of death, அந்திய காலம்.

யோகதசை, s. A propitious time, நல் லகாலம்.