தலைமைக்காரன், a headman in a village.
தலைமை பண்ண, to superintend.
s. Headship, presidentship, முதன்மை. 2. Superiority, pre-eminence, excellence, மேன்மை. 3. Priority of rank, birth, office, &c., பெருந்தன்மை; [ex தலை.]தலைமைக்காரன், s. A head man in a village.தலைமைச்சிறியன், s. The head boy in a school, the monitor, சட்டம்பிள்ளை. (R.)தலைமைப்பண்ண, inf. To superintend. 2. To be imperious in giving orders, as petty officers. 3. To manage a wedding, &c., at the expense of others.தலைமைப்பட, inf. To become eminent.