திவ்விய

s. Divinity, any thing ce lestial or god-like, தெய்வீகம். 2. Pre-emi nence, super-excellence, மேன்மை. W. p. 49. DIVYA.

திவ்வியகவி, s. A poet divinely inspir ed, தெய்வப்புலவன்.

திவ்வியக்கியானம், s. Divine know ledge.

திவ்வியசட்சு, s. As திவ்வியதிருஷ்டி, 1. 2. The office of a seer.

திவ்வியதிருஷ்டி, s. The gracious look of a deity or guru, by which sin is dispelled, and grace conferred. 2. Supernatural vision, spiritual sight, as enjoyed at pleasure by the exalted devotee. 3. A prophet.

திவ்வியதேகம், s. A divine body.

திவ்வியதேசம், s. A place esteemed sacred by Vaishnuvas.

திவ்வியபஞ்சாமிர்தம், s. (St.) Five delicacies with which the idols are anointed. See பஞ்சாமிர்தம்.

திவ்வியபுதுமை, s. A miracle, அற்புதம்.

திவ்விபூமி, s. Holy land, central India, where religious rites are specially meritorious. 2. Places of pilgrimage. See புண்ணியபூமி.

திவ்வியபோதனை, s. Divine teaching.

திவ்வியவாக்கு, s. A declaration, or oracle of a deity, or saint.

திவ்வியவாசனை--திவ்வியமணம், s. Sweet odors.

திவ்வியரசம், s. Quicksilver. (R.)

திவ்வியரதம், s. A celestial car.

திவ்வியரத்தினம், s. An excellent, precious jewel, a fabulous gem.

திவ்வியவருஷம், s. A year of the gods, supposed to be equal to three hundred and sixty-five years of men.

திவ்வியாதிவ்வியம், s. Partaking of both natures human and divine.

திவ்வியாத்திரம்--திவ்வியாஸ்திரம், s. Weapon received from the gods.

திவ்வியாபரணம்.s. Superior orna ments. 2. Ornaments worn by a sacred or royal personage.

திவ்வியோதகம், s. Sacred waters; rain; [ex உதகம்.