துயில்

tuyil   n. துயில்-. [M. tuyil.] 1.Sleep; நித்திரை மென்றோட் டுயிலின் (குறள், 1103).2. Dream; கனா துயில்போற் குறியா வரவு (திணைமாலை. 50). 3. Death; சாவு ஏந்தகலந் தொட்டாள்பெருகத் துயில் (பு. வெ 4, 18). 4. Abiding, staying; தங்குகை. திருத்துயில்பெற்ற மார்பன் (சீவக.1504). 5. Cohabitation; புணர்ச்சி நெஞ்சேமாப்பவின்றுயி றுறந்து (மதுரைக். 575).  

tuyil   n. துகில் [M. tuyil.]Cloth; ஆடை (W.)  

tuyil   துயிலு, I. v. i. sleep, உறங்கு.

துயிலார், துயிலாதார், the gods, the sleepless ones, தேவர்.

துயிலல், துயில்வு, sleeping. Also, துயி றல், துயில்தல்.

tuyil   s. sleep, நித்திரை; 2. (prop. துகில்) cloth.

துயிலுணர, to awake, to arouse from sleep.

துயிலெடை, v. n. rousing one from sleep.

துயிலெடைநிலை, a poem sung to rouse a great person from sleep.

துயில்கூர, to sleep.