தூசி

tūci   n. perh. தூசு³. cf. dhvajin. 1.Van of an army; கொடிப்படை (திவா.) தூசியுமிரண்டுகையும் (கம்பரா. அதிகாயன் 211). 2.Horse; குதிரை (பிங்.) 3. Battle; போர் தூசியின்முதல்நாள். (W.) 4. (Nāṭya.) A kind of gesturein dancing; கூத்துத்தொழில் விகற்பம் வட்டணையுந்தூசியு மண்டலமும் (சீவக. 673, உரை). 5. Thatwhich is topmost; உச்சி மாமரத்தின் தூசிக்கொம்பில் ஏறி நின்றான். Loc.  

tūci   n. dhūli. Colloq. 1. Dust;புழுதி. 2. Trifle; அற்பம்  

tūci   s. dust, புழுதி; 2. a detachment, படைவகுப்பு; 3. the van of an army, கொடிப்படை; 4. a horse, குதிரை.

தூசிதாங்கி, a curtain to keep off dust.

தூசிபடிந்திருக்க, --பிடித்திருக்க, to be covered with dust.

தூசிபட, to be dusty.

தூசியாக, to turn into dust, to mould away.