பத்தர்

pattar   n. 1. See பத்தல், 1, 4, 5. 2.Wooden trough for feeding animals; தொட்டி பன்றிக் கூழ்ப்பத்தரில் (நாலடி, 257). 3. Cocoanutshell or gourd used as a vessel; குடுக்கை கொடிக்காய்ப்பத்தர் (கல்லா. 40, 3).  

pattar   n. T. battuḍu. A castetitle of goldsmiths; தட்டார் பட்டப்பெயருள் ஒன்று  

pattar   n. bhakta. 1. Devotees,votaries; அடியார். பத்தர் சிக்கெனப் பிடித்த செல்வமே (திருவாச. 37, 8). 2. Persons who areloyal to God, king or country; அன்புடையார்.தேசபத்தர். 3. A caste of Vīrašaiva vegetarians;வீரசைவரில் புலாலுண்ணாத வகுப்பினர். Loc.  

pattar   n. baddha. Persons subject to bondage, and pursuing worldly pleasures; இருவினைப்பந்தமுள்ள ஆன்மாக்கள். (அஷ்டாதச. தத்வத். பக். 16.)  

pattar   n. perh. vartaka. Merchants; வியாபாரிகள். (W.)  

pattar   n. A part of yāḻ; யாழினோருறுப்பு. பத்தருங் கோடு மாணியு நரம்புமென்று(சிலப். கானல். கட்டுரை)

pattar   s. [probably from வத்தகர்.] Persons of the mercantile caste. 2. See பத்தல், பத்தன், பந்தர்.