பழமொழி

paḻa-moḻi   n. id. +. 1. [M.paḻamoḻi.] Proverb, maxim; முதுசொல் பழமொழியும் பார்த்திலீரோ (கம்பரா. சூர்ப்ப. 139). 2.An ancient didactic work of 400 stanzas,by Muṉṟuṟai-y-araiyar, each explaining aprinciple of conduct by means of a proverb,one of patiṉeṇ-kīḻ-k-kaṇakku, q.v.; பதினெண்கீழ்க்கணக்கினுள் ஒன்றும் முன்றுறையரையர் இயற்றியதும் ஒவ்வொரு செய்யுளும் ஒவ்வொரு பழமொழியுடன்கூடியதாய் நீதியைப்பற்றிக் கூறுவதும் 400கள் கொண்டதுமான நூல்