பழி

s. Blame, censure, reproach, as நிந்தை. 2. Fault, crime, sin, guilt, as குற்றம் 3. Complaint, imputation, charge, disparagement, குறை. 4. Falsehood, de ceit, பொய். 5. Revenge, vengeance; vin dictiveness, சலஞ்சாதிப்பு. 6. Quarrel, strife, bickering, விரோதம். 7. Slander, asper sion. See புறங்கூறுகை. (c.) என்மேலேபழியோ. Am I culpable? பெரியபழியாய்வந்திருக்கிறது. A great fault has been committed 2. Retribution has followed.

பழிகட்ட, inf. [prov.] To pick a quarrel, சண்டைதொடுக்க. 2. To accuse unjustly, குற்றஞ்சாட்ட 3. To sow dis cord, to cause contention, பகைமூட்ட. 4. To threaten in order to effect one's purpose, பயமுறுத்த. 5. To contract guilt, குற்றஞ்செய்ய.

பழிகாரன், s. An accuser, an avenger, in contempt, பழிகாரப்பயல். 2. A great sinner.

பழிகிடத்தல், v. noun. Sitting Durnha, or starving at one's door to make him comply with a demand.

பழிகூற, inf. To charge falsely. 2. To asperse, to slander.

பழிக்கஞ்சுதல், v. noun. Being weakly afraid of the displeasure of others.

பழிக்குடி, s. Families at variance from old time. 2. As எளியகுடி.

பழிக்குப்பயப்பட, inf. To fear to do evil. 2. To fear blame, censure.

பழிக்குப்பழிவாங்க, inf. To retaliate.

பழிக்குவிட, inf. [prov.] To abandon one to his evil ways; to leave a person or thing to ruin, அழியவிட.

பழிசுமக்க, inf. To bear reproach. 2. To suffer vengeance. 3. See சும, v. n. and v. a.

பழிசுமத்துதல், v. noun. Charging blame on, or imputing guilt to, another.

பழிசூழ்தல், Being involved in crime, பழியடைதல். 2. Thinking evil of another, பிறர்க்குத்தீங்குநினைத்தல்.

பழிசொல்லல், As பழிசுமத்துதல்.

பழிச்சொல்--பழிமொழி, s. Reproach, aspersion, as நிந்தனை.

பழிதீர்க்க--பழிமீட்க, inf. To take vengeance. 2. To expiate guilt, to atone, பாவந்தீர்க்க.

பழிதீர்தல், v. noun. Being expiated, atoned for. 2. Becoming reconciled, settled, as an old grievance.

பழிதூறல்--பழிதூற்றல், v. noun. Slan dering, as தூற்றல்.

பழிதேட, s. To contract disgrace, or reproach.

பழிபாதகம், s. Fault and crime.

பழிபோட, inf. To blame one, to charge one with guilt.

பழிமுடிக்க, inf. To take vengeance.

பழிமுடிய, inf. To sow discord.

பழிமூளுதல், v. noun. Kindling of wrath.

பழியெடுக்க, inf. As பழிவாங்க, 2.

பழியேற்க, inf. To take on one's self the responsibility or guilt of an evil action.

பழிவாங்க, inf. To take vengeance, to avenge, to revenge, பகைசாதிக்க.

பழிவேலை, s. Work unwillingly done, compulsory labor.

பழிவைக்க, inf. As பழிபோட.

க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To disparage, to reproach, இகழ. 2. To contemn, to treat with contumely, நிந்திக்க, 3.To blaspheme, to revile, தூஷிக்க. 4. To rail at, to scold, to banter, இழிக்க. 5. To calumniate, to asperse, to abuse தூற்ற.

பழித்துச்சொல்ல--பழித்துப்பேச, inf. To ridicule, contemn.

பழித்துப்போட, inf. To reject with scorn and abuse.

பழிப்பன, appel. n. Things despised, that ought to be rejected பழிக்கப்படுவன. பழிப்பனப்பகரேல். Speak not insultingly.

பழித்தல், v. noun. Scolding, reviling. (சது.)

பழிப்பு, v. noun. Scorn, contempt, vi tuperation, blasphemy, as the verb. பழிப்பானகாரியம். A disgraceful thing.

பழிப்புக்காரன், s. A blasphemer, a reviler. 2. A laughing stock.

பழிப்பாய்ச்சொல்ல, inf. To censure as பழித்துப்போட.