அரை
arai
s. Half, பாதி, (marked &tamilhalf;, &tamilhalf, or இ.) 2. Waist, middle, loins, இடை. 3. That part of the trunk of a tree, or shrub, which reaches from the ground to where the branches begin, (occurs only in composition) thus: கோழரை, a smooth trunk, like the plantain; பொரியரை, a rough trunk, like the tamarind or mangoe; முள்ளரை, a thorny trunk. அரைக்கச்சு--அரைக்கச்சை, s. A girdle, a belt, zone worn round the waist.
அரைக்கால், s. The eighth part of the whole, half a quarter, marked >, >.)
அரைச்சதங்கை, s. A string of bells worn by children round the waist.
அரைஞாண்--அரைநாண்--அரை நூல், s. A cord worn round the loins to which the cloth to cover the nakedness is attached, or sometimes worn over the inner cloth, and made of gold, silver, &c., called, பொன்னரைஞாண், வெள்ளியரை ஞாண், பட்டையரைஞாண். &c.
அரைநலவன், s. [prov.] A bull not well castrated.
அரைநாவை, s. A part of the plough which receives the share bent one side and unfit for use, the tip of a hoe bent one side.
அரைநாள், s. The half of a day.
அரைப்பட்டிகை, s. A golden or silver plate or girdle worn by danc ing girls and some other women round the waist, sometimes also by men, இடையணியினொன்று.
அரைப்பூட்டு. Girdle, இடைக் கட்டு. 2. A joint of the loins, இடுப்பின் பொருத்து.
அரைமூடி, s. A small plate of metal worn by little girls over the private parts.
அரையாப்பு--அரையாப்புக்கட்டி, s. A venereal swelling, tumor or bubo about the groin, மேகநோயாலிடையிலுண்டா கும்பரு.
அரைவடம், s. A string of beads worn round the waist. (p.)
அரைவட்டம், s. A semi-circle, 2. A small plate of metal worn by very small female children, as அரைமூடி.
அரைவயிறன், s. [prov.] Rice husks half full, or with the grains half perished, for want of rain, &c., கருக்காய்.
அரைவாசி, s. Half. (c.)
அரைவாய், s. Half a mouthful. 2. A flat mouth with thin lips.
அரைவெறி, s. The state of being half drunk, partial intoxication.
அரை
arai
கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become ground, macerated, pulverized, &c., அரைபட. 2. To be grazed, galled, உரிஞ்ச. 3. To decay, degenerate, wane, அழிய. (c.)
அரை
arai
க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To grind, macerate, mash, pulverize, triturate, தேய்க்க. 2. To rub, grind as the wheels of a carriage, நசுக்க. 3. To trail, graze, gall, destroy by rubbing against, உரிஞ்ச. 4. To cause to wane, to destroy, அழிக்க. (c.) பஞ்சரைக்க, inf. To pick cotton.
கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuff.
மாவரைக்க, inf. To grind grain in a mill.
அரைப்பு, v. noun. Grinding, trit urating, &c., அரைக்கை. 2. s. Any thing ground, macerated, &c., அரைக்கை. 2. s. Any thing ground, macerated, &c., அரையல். 3. The refuse, residuum of இருப்பை seeds, இருப் பைப்பிண்ணாக்கு.
அரைப்புக்கட்டி, s. The refuse of இருப்பை seeds.
அரைப்புத்தேய்த்துமுழுகுகை, v. noun. Bathing after rubbing the re fuse of இருப்பை seed on the head, for extracting the oil, previously rubbed on.
அரையல், s. Any thing ground, &c., a kind of seasoning, துவையல்.
அரையலிடுகை, v. noun. Rubbing and wearing away a place by standing or sitting.
அரையல்--அரையலன், s. [prov. vul.] A slow, inactive, spiritless per son, சோம்பன்.