அழி

கிறேன், ந்தேன், வேன், அழிய, v. n. To decay, degenerate, perish, be corrupted, ruined, wasted, blighted, ef faced, obliterated, abolished, demolished, annihilated, கெட. 2. To fail (as a pro mise), be frustrated as a hope, &c., be refuted, தவற.

அழிகரு, s. Abortion, கருவழிவு.

அழிகுட்டி, s. A miscarriage, an abortion applied chiefly to brutes--the casting of the young, வயிற்றில்மரித்தது.

அழிந்தோரைநிறுத்தல், v. noun. One of the eight constituent parts of virtue, அறத்துறுப்பு.

அழிபுண், s. A foul ulcer, ஆறாப் புண். (M. Dic.)

அழிமதி, s. Waste, extravagance, malicious intention, கெடுபுத்தி.

அழிமுதல், s. Waste of property, as of capital, principal, &c. முதலழிவு.

அழிம்பு, s. [vul.] The nin-pay ment of a debt or the non-restoration of another's property from dishonest mo tives, புரட்டு. 2. Ruin, devastation, in jury, damage, கேடு. என்னுடையமைக்கழிம்புபேசுகிறான். He talks of destroying my property.

அழிம்புசெய்ய, inf. To damage a thing. 2. To debauch a woman.

அழிம்பன், s. [vul.] A spendthrift, a profligate, ஊதாரி. 2. One who makes excuses for not paying debts, restoring property, &c., புரட்டன்.

அழியாதபத்தினி, s. A name of D'hurupary, the wife of the Pandu princes.

அழியாமுதல், s. Property devoted or entailed in perpetuity to a temple or other charity, நிலையான ஆஸ்தி. 2. God, கடவுள்.

அழியாமை, neg. v. noun. Incor ruption, immortality, imperishableness, கெடாமை.

அழிவழக்கு, s. An unjust lawsuit, a groundless prosecution, a frivolous or groundless defence, a lost lawsuit, அநி யாயவழக்கு.

கற்பழியாதபெண், s. A pure vir gin.

அழிகை, v. noun. Destruction, de cay, ruin, சிதைவு.

அழிவு, v. noun. Decay, injury, ruin, loss, desolation, the act of perishing. கேடு. 2. That which has perished of itself, கெட்டது. 3. Fault, immorality, (in a restricted sense,) deviation from rule, குற்றம். அன்றுகண்டமேனிக்கழிவில்லை. Just the same appearance as before.

அழிவின்மை, neg. v. noun. Free dom from decay.

அழிவுகாலம், s. The time of a universal deluge and destruction at the end of an age, யுகமுடிவு.

கடையழிதல், v. noun. Suffering extremely.

நிறையழிதல், v. noun. Being dis heartened, dispirited, without hope.

க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To blight, blast, ruin, கெடுக்க. 2. To waste, injure, damage, பாழாக்க. 3. To abolish, consume, annihilate, destroy. de molish, exterminate, சங்கரிக்க. 4. To efface, obliterate, குலைக்க. 5. To refute an argu ment. கண்டிக்க. தேடாதழிக்கிற்பாடாய்முடியும். If you spend what you have not earned, you will suffer. (ஔவை.) கருவழித்திடலுநன்றே. It would be better to destroy the foetus, (to cause abortion.) வறிதினழித்திடார். They will waste nothing in vain. (காசிகரண்டம்.)

அழிகட்டு, s. A fabrication either varbal or written to deprive another of his right, a forgery, (a law term), பொ ய்ச்சீட்டு. 2. An excuse, pretence, sub terfuge, வீண்போக்கு. 3. Obstacle, im pediment, hinderance, தடை. 4. Means used for counteracting magic, poison, &c. மாற்று.

அழிச்சாட்டியம், s. Improper treatment, an unlawful or wicked pro ceeding. வாங்கின கடனைக்கொடாம லழிச்சாட்டியம் பண் ணிவருகிறான். He gives much trouble by delaying to pay the debt.

அழிச்சாட்டியக்காரன், s. A tur bulent fellow, a bully.

அழிப்பு, v. noun. Destroying, ruining, wasting, consuming in an ac tive sense, அழிக்கை.

அழிப்பாளி, s. A spendthrift, squanderer, prodigal, profligate, ஊதாரி.