சங்கு

s. [a change of சங்கம்.] The chank, conch-shell, spiral shell in general, பணிலம். 2. A bracelet, often made of the conch, கைவளை. (c.) 3. Frontal bone, fore head, நெற்றி. 4. The legs, கணைக்கால். 5. Union, junction, contact, copulation, கூடு கை. 6. (c.) A number, a thousand trillion, ஓர்எண். 7. The சங்கு shrub. ஓர்செடி. Monetia barlerioides, L. 8. W. p. 825. SANKU. A kind of weapon, a javelin, ஓர்படைக்கலம். 9. [prov.] Gnomon of a dial, சாயாமானியினூசி. 1. [in astron.] Gno mon, or a perpendicular column for mea suring the altitude of the sun by the length of its shadow; also for making other astronomical observations.

இடம்புரிச்சங்கு-வலம்புரிச்சங்கு-சூற் சங்கு-தாழஞ்சங்கு-பாலடைச்சங்கு-முட்சங்கு-வெ ற்றிச்சங்கு. Are different varieties and for different uses; which see.

சங்குசக்கரம், s. Two of the weapons of Vishnu, the chank and wheel. 2. Marks similar to the chank and wheel on the neck of the Brahman and Raja species of the cobra-regarded as an imi tation of Vishnu's weapons. 3. Marks found on the hands and feet of some persons-supposed to indicate good for tune. (c.)

சங்குசக்கரக்கடுக்கன், s. Round ear rings in form of a chank and a circle worn by Vaishnuvas.

சங்கறுக்க, inf. To saw chanks for rings, bracelets, &c.

சங்கறுப்போர், s. Chank cutters, makers of bracelets and other orna ments from chanks, வளை போழ்வோர்.

சங்காட, inf. To polish paper, cloth, &c., with a chank. (c.)

சங்குகுளிக்க, inf. To dive for chanks. See குளி, v.

சங்குச்சலாபம், s. The chank fishery.

சங்குச்சுரி-சங்குப்புரி, s. [prov.] A screw. (Limited.)

சங்குத்திரி, s. [loc.] The spiral winding in shells.

சங்குதிருகி, s. A cork-screw. 2. A machine for sawing and cutting shells. (Limited usage.)

சங்குநாதம்-சங்கொலி, s. The sound of a blown chank-as சங்கநாதம்.

சங்குமணி, s. Beads cut from chanks.

சங்குவெள்ளைவைக்க, inf. [loc.] To plaster with pure white chunam.

சங்குஸ்தாபனம், s. A ceremony to remedy the evil of an inauspicious location of a house. A conch shell is filled with water and incantations made for forty-five days. After this it is burned under the wall.

சங்குத்தாலி-சங்குந்தாலியும், s. The tail, or marriage badge, in imitation of chanks, one on either side.

சங்குத்தாலிவெள்ளாளர், s. A class of Vellalas whose women wear சங்குத்தாலி.

சங்குப்பறையர், s. A class of Pariahs whose women wear chank bracelet on their ankles.

சங்குமோதிரம், s. Rings cut from chanks.

சங்கூத, inf. To blow a chank in a temple, or at a marriage, funeral, &c.

சங்கூதி, s. [prov.] A chank-blower.

சங்கூமச்சி, s. A chank-like-cockle. See ஊமச்சி.