தீமதி, a wise man.
தீமான், a man of culture, a wise man; 2. preceptor of the gods, வியாழன்.
தீக்குணம், evil disposition, vice.
தீக்கோள், a malignant planet.
தீச்சகுனம், தீக்குறி, a bad omen.
தீச்சொல், தீமொழி, slander; inauspicious words.
தீத்தொழில், wicked actions, evil practice.
தீயது, a bad or evil thing, that which is full of evil.
தீயர், a low caste, in Malabar.
தீயன், an impious or wicked person.
தீயோர், தீயர், the base, the wicked.
தீவினை, evil deeds, wickedness.
தீங்கனி, தீங்காய், sweet fruit.
தீஞ்சொல், a sweet expression.
தீந்தமிழ், polished or elegant Tamil.
தீம்பால், sweet milk.
s. Fire, நெருப்பு. 2. Elementary principle of fire and heat, caloric, பஞ்ச பூதத்தொன்று. 3. Hell, நரகம். (சது.) 4. As தீக்கணம்--Note. A three-fold class of ele mentary fire is given in சதுரகராதி. 1. உயிரி லுள்ளதீ. principle of fire in the sentient soul, and animal body, being a source of warmth, and energy or principle of fire in the stomach, assisting digestion, causing appetite and hunger. It is seated in the peritoneum, 3. சினத்திலெழுந்தீ, fiery prin ciple developing itself in anger. Instead of the first, other authorities give காமத்தீ, the heat or fire of venereal appetite.- Note 2. A three-fold class of sacred fire, வேதாக்கினி, is also given. 1. காருகபத்தியம், the sacrificial fire of the Brahmanical houesholder, received from his ancestors. and kept alive. 2. தட்சிணாக்கினியம், a fire kindles from the standing fire on the southern side of the house, &c. 3. ஆக வனீயம், consecrated fire, taken from the standing fire, for sacrificial purposes.தீக்கஞ்சி, s. A kind of camphor. See தீபக்கொடிச்சி.தீக்கடன், s. (sometimes தீக்கருமம்.) The duties of the son of heir to one deceased, such as cremation and other funeral rites performed with fire.தீக்கடைகோல், s. Sticks for produc ing fire by friction. See கடைகோல்.தீக்கதிக்கும்பச்சை, s. A precious stone, as நாகப்பச்சை.தீக்கதிர், s. A smith's poker, உலையா ணிக்கோல். (R.)தீக்கரண்டி, s. A little cup or bowl for taking up fire, தீயெடுக்குங்கருவி.தீக்கல், s. Flint, தீத்தட்டிக்கல்.தீக்காய, inf. (com. குளிர்காய.) To warm one's self at the fire.தீக்குடுக்கை, s. See குடுக்கை.தீக்குதிக்க, inf. To leap into a pit of fire for self-destruction, as தீக்குளிக்க.தீக்குருவி, s. The Ostrich. See தழல் விழுங்கி.தீக்குவெறுங்குகை, s. Soap, சவுக்காரம். (R.)தீக்குழி, s. A pit with coals of fire on which persons walk.தீக்குழிபாய, inf. As தீக்குளிக்க. 2. To pass through burning coals, as a ceremony.தீக்குளிக்க, inf. To plunge into fire, for self-destruction. See குளி, v.தீக்கூர்மை, s. Rock-salt, இந்துப்பு. 2. Salt extracted from sesamum, as திலாசாரம். (R.)திக்கையோன், s. Siva, as holding fire in his hand. 2. See தீக்கை.தீக்கொளுத்த, inf. To kinde a fire &c., to set fire to any thing.தீ தீச்சட்டி, s. A vessel of coals, for warming one's self, or heating any thing; a chafing dish, கும்பிடுசட்டி. 2. A vessel for fire carried on one's head in performance of a vow.தீத்தட்டிக்கல், s. [prov.] (sometimes தீத்தட்டி.) A flint.தீத்தாங்கி, appel. n.. A fire-fender, தீம றைக்கும்பலகை.தீத்திரள், s. The deluge of fire, வடவா முகாக்கினி.தீத்தீண்டல், v. noun. s. A marriage ceremony, ஒருசடங்கு.தீத்தெய்வம், s. The god of fire.தீநா, s. [in seamen's language.] A lighted torch, held up in a vessel, or on shore, as a signal, அடையாளப்பந்தம்.தீப்பறக்க, inf. To flash as fire, to be red hot. (c.)தீப்பற்ற, inf. To kindle, as fire.தீப்பொறி, s. A spark of fire.தீப்போட, inf. To set fire to any thing.தீமுறுகல், s. A kind of prepared arsenic, ஓர்பாஷாணம்.தீயிறைக்க, inf. To belch fire. 2. To persecute with wrath.தீயெச்சம், s. See எச்சம்.தீவட்டி--தீவத்தி, s. [prop. தீவர்த்தி.] A torch, a flambeau. (c.)தீவட்டிக்காரன், s. Torch-bearer.தீவட்டிக்கொள்ளை, s. Plundering one's house, as robbers with torches.தீவட்டிபிடிக்க, inf. To carry a torch.தீவலஞ்செய்தல், v. noun. Worship ping fire, as in the marriage ceremonies, by passing around it to the right, அக் கினிப்பிரதட்சணஞ்செய்தல்.தீவளர்க்க, inf. To kindle or argument a fire, more especially the sacred fire as one of the duties of the Brahmanical house-holder, or a fire for a widow to plunge into.தீவளர்ப்போர், appel. n. Brahmans.தீவறை, s. [prov.] A hole dug in the ground for a fire, குழியடுப்பு.தீவிழ, inf. To be consumed by fire, as form heaven; used in cursing, or lively description.தீவிளங்கும்வயிரம், s. Ambergris, மீன ம்பர். (R.)தீவேட்க, inf. To perform a sacrifice. யாகஞ்செய்ய. 2. To marry a wife, கலியா ணஞ்செய்ய; [ex வேட்க, to sacrifice, &c.]தீவேள்வி, s. A wedding, கலியாணம். (சது.)தீ
tīadj. Evil, wicked, sinful. தீக்குணம், s. Evil disposition or practice; vice, evil, துர்க்குணம். Vices are of three classes, of மனம், வாக்கு, and காயம். 1. மனத்தீக்குணம், sins of the mind, as (a) கொலைநினைக்கை, murderous intention; (b) காமப்பற்று, libidinous desire; (c) ஆசை, avarice, ambition. 2. வாக்கின்தீக்குணம், sins of the mouth--as (a) பொய்சொல்லல், lying; (b) கோள்சொல்லல், tale-bearing; (c) கோபித்துச்சொல்லல், angry speaking; (d) பயனில்சொல்லல், trifling or vain discourse. 3. காயத்தீக்குணம், sins of the body--as (a) களவாடப்போதல், thievish practices; (b) வறிதேதொழில்செயல், idleness; (c) கொலை செயல், killing, murder.தீக்குணர், s. (plu.) The vile, the wicked. 2. The base, the low, (p.)தீக்குறி--தீச்சகுனம், s. A bad sign, symptom or omen, துன்னிமித்தம்.தீக்கோள், s. A malignant planet, an evil portent, துர்க்கிரகம். See கோள்.தீச்சொல்--தீமொழி, s. Slander, evil speaking, பழிச்சொல். (சது.) 2. In auspicious or evil words; as curse, சாபம்.தீத்தொழில், s. Evil practice, evil deeds. (நாலடி.)தீயது, appel. n. A bad or evil thing.தீயர், s. (Malayalim.) A low caste or tribe--oppos. to நாயர், high caste.தீயொழுக்கம், s. Evil conduct, a vicious course of life--oppos. to நல்லொ ழுக்கம்.தீயோர்--தீயர், s. (plu.) The base, the vulgar, கீழ்மக்கள். 2. Savages, barba rians, மூடர். 3. Hunters those that live by the chase, வேடர்.தீவினை, s. Evil deeds, vile conduct. wickedness, பாவம்; [ex வினை.]தீ
tīadj. (with an incremental letter.) Palatable, sweet, delicious, luscious, இனி மையுள்ள. 2. Agreeable, gratifying, pleasant to the ear or mind, உவப்பான. (p.)தீங்கனி--தீங்காய், s. Sweet fruit.தீஞ்சுவை, s. Delicious taste.தீஞ்சொல், s. Pleasant expression. harmonious speech.தீந்தமிழ், s. Polished or elegant Tamil.தீம்பால், s. Sweet milk.தீம்புகை, s. Fragrant smoke, odorous incense, வாசனைப்புகை.தீ
tī s. Knowledge, understanding, intel lect, அறிவு. W. p. 444. DHEE.தீ
tī--தீய், கிறது, ந்தது, யும், தீய, v. n. To be slightly scorched, or burnt--as food in cooking, கருக. 2. To be scorched--as growing crops, in time of drought, காய- Note. In combination with குடல், ஈரல், மனம், &c. it is used to express envy, deep grief, pity, fear, &c., according to the connection.அவன்பட்டபாட்டைக்கேட்டால்குடல்தீய்ந்துபோம். If one hears of his afflictions, his bowels will burn. தீந்தகறி, s. Burnt curry.தீந்தமனம், s. An envious mind.தீயச்சுண்ட, inf. To seethe or boil away.தீயல், v. noun. (com. தீசல்.) That which is burnt in cooking. 2. Thick, dry curry, பொரிக்கறி.தீயல்வழிக்க, inf. To scrape off and eat the burnt fool that adheres to the chatty; an act of meanness or poverty.தீயவு--தீவு, v. noun. Burning, con sumption by fire, தீய்தல்.தீ
tī --தீய், க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To scorch slightly in cooking; to burn or singe, காந்துவிக்க. 2. To dry up water, as the sun, or the fire in cooking, காயச்செய்ய. 3. To boil fish, &c., and dry away the water, that it may keep, மீன்முத லியனதீய்க்க. 4. To scorch, burn, or singe growing crops, பயிரைத்தீய்க்க. 5. To dry up or absorb humors in the body; com monly by external applications, வாட்ட. 6. To scar, to cauterize, சுட. (c.)
ஒர்உயிர்மெய்யெழுத்து(த்+ஈ); பஞ்சபூதத்துள்ஒன்றாகியநெருப்பு; வேள்வித்தீ; கோபம்; அறிவு; தீமை; நஞ்சு; நரகம்; விளக்கு; உணவைச்செரிக்கச்செய்யும்வயிற்றுத்தீ; வழிவகை.