அஞ்சு

s. Five. See ஐந்து.

அஞ்சாம்வருணம், s. The fifth caste, Pariahs, &c.

அஞ்சாலியிடையர், s. [prop. அஞ் சார இடையர்.] A tribe of cowherds; whose women wear, in their marriage neck jewel, five ornaments, or ஐந்தாலி.

அஞ்சாரப்பெட்டி, s. [prop. அஞ்ச றைப்பெட்டி.] A box that has five com partments, one in the middle and four surrounding, made of palmyra leaves or other materials for containing flowers, spices, &c.

அஞ்சுருவாணி, s. (as அச்சுருவா ணி.) An iron bolt passing through the five tiers of a car. அஞ்சுமூன்றுமுண்டானாலறியாப்பெண்ணுங் கறி யாக்கும். Even a young girl will be able to make a curry, when she has the fol lowing three and five things, viz., புளி, souring; மிளகு, pepper; உப்பு, salt; கடுகு, mustard; and சீரகம், cumin--which are the five; and the three are நீர், water; நெருப்பு; fire; and விறகு, fire-wood--said by an angry husband to his wife when the curry is not good. பூதங்கள் அஞ்சும் அகத்தேங்கும். The five elements will laugh within themselves. (குறள்.)

கிறேன், அஞ்சினேன், வேன், அஞ்ச, v. a. [used with the dative, some times with the accusative.] To fear, dread, பயப்பட, as அவனுக்கஞ்சுகிறேன், I fear him; அவனையஞ்சினான். He feared him.

அஞ்சல், v. noun. Fearing, dread ing, பயப்படல், Also the optative, வியங் கோண்முற்று. 2. Defeat, தோல்வி.

அஞ்சாப்பட்டயம், s. [prov.] A certificate from the king, formerly in scribed on metal, clearing a man from the charge of guilt and re-establishing his rights as a citizen; a writ of autho rity, a security against oppression or ill-treatment. 3. A passport or writ of protection in passing through a coun try, தத்துவபரிபாலனபத்திரம்.

அஞ்சாமை, neg. v. noun. Fear lessness, கலங்காமை.