அவன்

avaṉ   pron. அ [K. avanu, M.avan.] That male person, he.  

avaṉ   n. Uselessness. See அவம் அவன்செய்த் திருவுடம் பலச நோற்கின்றான் (கம்பரா.சூர்ப். 18).

அவனறிவுதான்காண்டல்வினா avaṉ-aṟivu-tāṉ-kāṇṭal-viṉā, n. அவன்¹ +. Questioning with the object of ascertaining another'sview; பிறனபிப்பிராயமறிதற்குக் கேட்குங் கேள்வி (தொல். சொல் 13, சேனா )  

avaṉ   pron. he (hon. அவர், pl. அவர்கள்) fem. அவள். (அவர் even for women).

அவனவன், அவரவர், everyone.

அவனது, அவனுடையது, what is his.