இறைச்சி

s. Flesh, meat, மாமிசம். 2. One of the seven constituent parts of the body. See தாது.

இறைச்சிகுத்தி, s. A spit.

இறைச்சிப்பொருள், s. The pro perties, productions derived from the கருப்பொருள் of a soil. (See அகப்பொருள்.) 2. [in rhetoric.] A figurative mode of speech by which a country is described in relation to the productions or pro perties derived from its கருப்பொருள்--as குறிஞ்சிப்பூக்கொண்டு பெருந்தேனிழைக்குநாடு, a country enriched with the sweetest honey extracted from its mountain flowers. (இலக்கண விளக்கம், அகத்திணையியல், 7th rule.)

ஆட்டிறைச்சி, s. Mutton.

சூட்டிறைச்சி, s. Warm meat.

மாட்டிறைச்சி, s. Beef.

பன்றியிறைச்சி, s. Pork.

சுட்டவிறைச்சி, s. Roasted meat.