உருபு

s. Form, shape, வடிவம். 2. [in grammar.] A class of particles comprising four kinds, viz.: 1. வேற்றுமையு ருபு, the particles which form the declen sions. 2. வினையுருபு, those that form the in flections of verbs including three species, (a) விகுதி, verbal terminations. (b.) இடை நிலை, characteristics of tense and several other intervening particles in the forma tion of verbs, derivative nouns, &c. 3. சாரியை, auxiliary, component particles em ployed in the formation of the two classes of verbs. 4. ஒப்புருபு, particles of terms of comparison. 5. The relative participles, ஆகிய, ஆன, &c., affixed to nouns to make adjectives of them.

உருபுத்தொகை, s. The suppres sion of the characteristics of the cases --as மரநுனி.

உருபுப்புணர்ச்சி, s. Sand'hi--the union of the particles of inflections with nouns and pronouns, வேற்றுமையுருபுமுதலிய புணர்கை.

உருபுமயக்கம், s. The use of one case for another--as the dative for the local ablative, &c., வேற்றுமையுருபுமாறுகை. அமுதம்பூவையைக்கிள்ளையையருத்தி. Feeding the minor and parrot with milk--here the objectives are used for the dative. (நைட.)

உருபுமாலை, s. Declension of nouns.

உருபுவிரி, s. The expression of the case--as மாத்தினுனி.

உவமையுருபு, s. A particle of comparison--as மதிபோலுமுகம், face like the moon.

சொல்லுருபு, s. The use of a word for a particle representing the case--as, தடிகொண்டடித்தான், He beat with a stick- here கொண்டு is used for ஆல்; அவனைக்காட் டிலும்வலியன். This person is more power ful than the other.