எல்லை

ellai   n. [T. M. ella, K. elle.] 1.Limit, border, boundary; வரம்பு எல்லைக்கணின்றார் (குறள், 806). 2. Measure, extent; அளவை (திவா.) 3. End, goal, extremity, death;முடிவு. (கலித். 129, உரை ) 4. Distance withinreach of voice; கூப்பிடுதூரம் (திவா.) 5. Specified time, period; தறுவாய் கூறிய வெல்லையில் (கம்பரா. விபீட. 97). 6. Place, spot, locality; இடம் அதற்கடுத்த வெல்லையா மீண்டு (கந்தபு. ஏமகூட. 30).7. (Gram.) The ablative case; ஐந்தாம் வேற்றுமை எல்லை யின்னு மதுவும் பெயர்கொளும் (நன். 319).  

ellai   n. எல் 1. Sun; சூரியன் (திவா.) 2. Daytime; பகல் எல்லையு மிரவுந்துயிறுறந்து (கலித். 123). 3. Day of 24 hours; நாள் (சூடா.)  

ellai   s. limit, frontier, border, boundary, அத்து; 2. measure, extent, அளவு; 3. end, death, முடிவு; 4. place, locality, இடம்.

எல்லை ஓட, to run the bounds of a village (a heathen religious custom)

எல்லைகடக்க, to trespass, transgress.

எல்லை கட்ட, to set a boundary, to settle matters.

எல்லைக்கல், a boundary stone.

எல்லைத் தீ, the fire that destroys all things at the close of an age.

எல்லைப்படுத்த, to limit, to settle matters.

எல்லைப்பிடாரி, a demon at the outskirts of a village.

எல்லைப்பிராந்தியம், எல்லைக்கரை, எல் லைப்புரம், frontier.

எல்லை விருத்தி, office of protecting village boundaries, held hereditarily.