காரியம்

s. Affair, thing, business, con cern, matter, subject, occurrence, circum stance, incident, topic, event, transac tion, கருமம். 2. An action, operation, a deed, process, செய்கை. 3. Object, purpose, design, விஷயம். 4. Effect, result, product, issue,--as apposed to காரணம், பயன். Wils. p. 215. KARYYA. 5. Expediency, fitness, profitableness, இலாபம். காரியகருமமில்லாதவன். One not concerned about any thing, not troubled with busi ness. அதுனக்குக்காரியமல்ல, நீயேன்பேசுகிறாய். You have nothing to so with it, why do you speak? அதுகாரியமல்ல, இதுவே உனக்குக் காரியம். That is not expedient, but this will be profi table for you. காரணகாரியத்தைக்காட்டுகிறது. The effect shows or implies the cause.

காரியகேவலம், s. Transient unconsci ousness of the living soul during its sta tion in any of the five அவஸ்தை.

காரியசகலம், s. Imperfect knowledge of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை.

காரியசுத்தம், s. Clear and distinct per ception of the living soul during its sta tion in any of the five அவஸ்தை.

காரியகர்த்தா, s. A maker, an accom plisher--as in educing, sustaining and destroying worlds, &c. 2. An agent, a superintendent.

காரியகாரன், s. An agent, a commis sioner, காரியம்பார்க்கிறவன். 2. An attorney, an advocate, காரியதுரந்தரன். 3. A man of business, one clever in business, வேலை யிலே சாதுரியன்.

காரியகுரு, s. A guru who seeks his own interest, whose living is his chief object-opposed to காரணகுரு.

காரியக்கெட்டி, s. A man successful in his undertakings, adopting proper means; a business-like man.

காரியசாதகம், s. Perseverance in an undertaking, காரியத்தில்முயலுகை. 2. Ac complishing an object, காரியசித்தி. Wils. p. 215. KARYASAD'HKA.

காரியசாதனம், s. Means of effecting an object; instruments, implements, aid, காரியத்தைமுற்றுவிக்கும் ஏது.

காரியசித்தி, s. Success in an undertak ing, accomplishment, காரியங்கைகூடுகை.

காரியதரிசி, s. Secretary, superinten dent, manager, காரியத்தலைவன்.

காரியத்தலைவன், s. A superintendent, a manager.

காரியந்துரந்தரன்--காரியஸ்தன், s. A competent manager, superintendent, agent, one who conducts business, காரியத் தில்வல்லவன்.

காரியத்தடை, s. An impediment or obstacle to business, கருமவிடையூறு.

காரியத்தவறு, s. Failure in a business, வேலைத்தவறு. 2. Ill success, கைகூடாமை.

காரியத்தாழ்ச்சி, s. Ill success, கைகூ டாமை. 2. Loss; காரியநஷ்டம்.

காரியத்தாழ்ச்சிவராமற்பார்க்க, inf. To see that there be no failure of success.

காரியத்துக்குத்தக்கதாய்ப்பேச, inf. To speak as the nature of a thing requires.

காரியத்துக்குவர, inf. To answer the purpose; to be expedient, profitable; to be prosperous.

காரியநிருவாகி, s. A manager, a super intendent, an advocate.

காரியபாகம், s. Good management, frugality, economy, judicious or prudent direction.

காரியபேதம், s. Disappointment in an affair, காரியம்வேறுபடுகை.

காரியப்பட, inf. To be effected; to be produced, wrought or operated on, காரிய முண்டாக. 2. To succeed, to avail, கைகூட.

காரியப்படுத்த, inf. To effect, to ac complish, காரியமுடிக்க. 2. To transact, to manage, காரியநடத்த.

காரியப்பாடு, v. noun. Effect, result, production.

காரியப்பிழை, Failure in an undertak ing, காரியவழு. 2. Ill success, கைகூடாமை.

காரியப்பொறுப்பு, Responsibility.

காரியாகாரியம், s. What is and what is not to matter. 2. Circumstances, affairs.

காரியமாயிருக்க, inf. To be busy; to be useful.

காரியமாய்ப்பேச, inf. To speak of a thing as important.

காரியமாய்ப்போக, inf. To go on an errand.

காரியமானபேச்சு, s. Important con versation; a speech well adapted to the occasion.

காரியமுடிக்க, s. To accomplish, to execute.

காரியமுடிப்பு, s. The sum and sub stance of a business, an affair, &c.

காரியமுடிய, inf. to be accomplished --as an object; to terminate--as one's life, &c.

காரியம்பலிக்க, inf. To succeed, காரி யஞ்சித்திக்க.

காரியம்பார்க்க, inf. To do a business, to manage a business.

காரியம்பெற, inf. To attain one's ob ject.

காரியம்பேதிக்க, inf. To change or alter--as an affair. 2. To be thwarted.

காரியவாகுபெயர், s. Names in which the effect is by metonymy, used for the cause, as in அலங்காரம்.

காரியவிசாரணை, s. Superintendence, supervision.

காரியவிரோதம், s. Opposition in an undertaking, rivalry.

காரியவிலக்கணை, s. [in rhetoric.] Me tonymy of an effect for the cause.

காரியவிலக்கு, s. [in rhetoric.] The ne gation of a thing or event by the non existence of the effect, &c., or by the presence of contrary effects, ஓரலங்காரம்.

காரியாவத்தை--காரியாவஸ்தை, s. Subordinate, minor states or அவத்தை of the living soul, being five in காரியகேவலம், five in Searched word காரியம்