கீழ்

s. Place or space, under, below, beneath, downward, low or nether; the bot tom, கீழிடம். 2. The east, கிழக்கு. 3. A pit, a hole, பள்ளம். 4. The nether regions, the worlds below, கீழுலகம். 5. Forgetfulness, மறதி. 6. Bridle, reins, bit, கடிவாளம். 7. A low caste, கீழ்மக்கள். (p.)

கீணர், s. [கீழ்நர்.] Low, mean people, the base, the vulgar, எளியோர்.

கீழது, s. That which is under or be low; bottom.

கீழதுமேலதாக்கிப்போட, inf. To over turn, upset, capsize; to overthrow, to defeat.

கீழறுக்க, inf. To burrow, to excavate, to make a subterranean passage, to un dermine, பூமியிற் சுரங்கஞ்செய்ய. 2. (fig.) To undermine, to injure by any under hand, clandestine means, சதிசெய்ய.

கீழறை, s. An under-ground room, a cellar, நிலவறை. 2. A cavern, a cell, a hole or passage under ground, வளை.

கீழாக, inf. To become depressed, to sink--as a stalk, a heap of muck, &c.; to deteriorate, to waste--as the body by use or disease; or as property, &c., தாழ் வடைய.

கீழாக--கீழாய s. Under, below, beneath.

கீழாயிருக்க, inf. To be below, to be mean, to be inferior.

கீழாலவத்தை, s. "Descending states of the soul." State and degree of con sciousness, commencing with objective sensations and descending to subjective feeling and contemplation, the mind receding farther and farther from objec tive impressions and associations. Hindu physiologists fancy that the mind de scends from its seat in the forehead to its other seats, the neck, breast, umbilicus and terminus rectum. (தத்துவக். சிவ. சி.)

கீழிருக்க, inf. To lie under, to be un der one's dominion or control.

கீழாறு, s. A river under ground, பூமி யினுள்ளோடுமாறு. 2. A river in the Congu country, கொங்குதேசத்தாறு. கீழாறுகொண்டுபோயிற்று. The under ground river has carried it away--said of things lost without knowing how.

கீழுக்குப்போக, inf. To be diminish es, to be reduced. அவன்புத்தியுங்கல்வியும்வரவரக்கீழுக்குப்போகி றது. His understanding and knowledge are more and more diminishing.

கீழோங்கி, s. [prov.] An inferior class or fishermen--as distinguished from மே லோங்கி, a higher rank.

கீழ்நோக்க, inf. To look downward, to tend downward, கீழ்ப்பார்க்க. 2. To be sensual, grovelling, to tend toward se cularities, இழிவானதைவிரும்ப. 3. To be on the decline--as to wealth, &c.; to go to ruin, to come to naught, தாழ்வடைய.

கீழ்நோக்கித்திட்ட--கீழ்நோக்கியேச inf. To use obscene language, to assail with very indecent speech.

கீழ்நோக்கு--கீழ்நோக்கம் v. noun. Looking downward, downward ten dency, கீழ்ப்பார்வை. 2. Low or grovelling pursuits, a base inclination; underhand, clandestine purpose.

கீழ்மேலாக, adv. Upside down.

கீழ்ப்பட, inf. To be subdued, to yield, to be submissive, to become inferior, கீழ்ப்படிய. 2. To be subject, to be subor dinate, to submit to, அடங்க. 3. To be degraded, mean, base, இழிவுபட.

கீழ்ப்படிய--கீழ்ப்பணிய inf. To sub mit, to yield, to obey.

கீழ்ப்படியாத்தனம்--கீழ்ப்படியாமை, s. Disobedience, insubordination.

கீழ்ப்படிவு, v. noun. Submission, obe dience, subordination, subjection, கீழ்ப்ப ணிவு. 2. Docility, tractableness, அமைவு.

கீழ்ப்படுத்த--கீழ்ப்படியப்பண்ண, inf. To subdue, to subject, to subordinate, to subjugate, to quell, அடக்க. 2. To lower, to bring down, to reduce, தாழ்வுபடு த்த. 3. To degrade, ஈனப்படுத்த.

கீழ்நோக்கினநட்சத்திரம், s. [in astro.] A lunar mansion looking downward- opposed to மேனோக்கினநட்சத்திரம். They are twelve in number. (உள்ளமு.)

கீழ்நோக்கினராசி, s. [in astrol.] A zodiacal sign which looks downward.- Note. These signs, as well as the கீழ்நோக் கினநட்சத்திரம், are favorable for planting esculent roots and digging wells.

கீழ்மேற்றென்வடல், s. The east, west, north and south.

adj. Inferior, base, mean, low, vul gar, degraded, disgraceful, dishonorable, கீழ்மையான. 2. Downward, lower; infernal, கீழான. 3. Eastern, eastward, easterly, கிழக்கு.

கீழுதடு, s. The lower lip, அதரம்.

கீழுலகம்--கீழுலகு, s. The nether worlds, seven in number. (See உலகம்.) 2. Hell, நரகம்.

கீழோர், s. The mean, the vulgar, கீழ் மக்கள். 2. Out-cast, சண்டாளர். கீழோராயினுந்தாழவுரை. Speak submissive ly even to inferiors.

கீழ்க்கண், s. A look from under the eye-lids, an ogling, indirect or sly look, a glance askance, கீழ்ப்பார்வை. 2. The lower part of the eye, the part below the pupil, கண்ணின்கீழ்ப்பக்கம்.

கீழ்க்குரல், s. A low tone of voice, அடிக் குரல். 2. [in singing.] Bass, மந்தவொலி.

கீழ்சாதி--கீழ்ச்சாதி s. A low caste, தாழ்ந்தசாதி. 2. A person of low origin or obscure birth, கீழ்ப்பிறப்பு.

கீழ்த்தரம், s. An inferior kind, degree or class; inferiority, தாழ்வானதரம்.

கீழ்த்தரக்காரன், s. An inferior a low person.

கீழ்த்தொடை, s. The lower part of the thigh.

கீழ்போகம், s. [prov.] Cultivation of edible roots.

கீழ்ப்பயிர், s. Grain or herbage in the shade or overtopped by another plant; under-plants, அடிப்பயிர்.

கீழ்ப்பாடு, s. The lower side, கீழ்ப்பக் கம். 2. Subordination, inferiority, அடக் கம். (Little used.)

கீழ்ப்பாறை, s. A subterranean cell or cavern, கீழறை. (Rott.) 2. An under stratum of rock, கீழிருக்கும்பாறை.

கீழ்ப்புறம், s. The lower side, the under side, கீழ்ப்பக்கம். 2. The leeward or the leaning side of a vessel, தாழ்ந்தபக்கம்.

கீழ்மகன், s. A person of low caste, a mean person, இழிந்தோன். 2. The planet saturn, சனி.

கீழ்மக்கள், s. Inferiors, low-caste people, the base, the vulgar, the igno rant, இழிந்தோர்.

கீழ்மாரி--கீழ்வாரி, s. Rain or thunder in the distance, towards the horizon. கீழ்மாரிகொள்ளுகிறது. It thunders at a distance.

கீழ்மாரிகொண்டுமுழங்க, inf. To thun der near the horizon.

கீழ்வயிறு, s. The lower part of the belly, abdomen, அடிவயிறு.

கீழ்க்கதுவாயளபெடை, s. [in prosody.] One of the eight அளபெடைத்தொடை, in which the first letter of every foot in a line, except the penultimate, is prolong ed in sound.

கீழ்க்கதுவாயியைபு, s. [in prosody.] A rhyme in which the last letter of every foot of a line, except the second, is the same ஒரியைபுத்தொடை.

கீழ்க்கதுவாயெதுகை, s. [in prosody.] A rhyme or தொடை, in which the second letter, of every foot of a line, but the penultimate, is the same, ஓரெதுகைத்தொ டை.

கீழ்க்கதுவாய், s. [in prosody.] Rhym ing or தொடை in every foot but the penultimate; and in இயைபுத்தொடை, in every foot but the second, கதுவாய்த்தொ டையினொன்று.

கீழ்க்கதுவாய்முரண், s. [in prosody.] A rhyme or தொடை, in which the first word in every foot of a line, except the pe nultimate, has different meanings, முரண் டொடை.

கீழ்க்கதுவாய்மோனை, s. [in prosody.] A rhyme or தொடை in which the first letter of every foot of a line, but the penul timate, is the same, ஓர்மோனைத்தொடை.

கீழ்மை, v. noun. Lowness, meanness, inferiority, baseness, இழிவு. 2. Submis siveness, humbleness, தாழ்மை.

கீழண்டை, s. [vul.] East.

கீழைத்தெரு, s. The eastern street.

கீழைப்புறம், s. The eastern side, part.

கீழ்ச்சீமை, s. the eastern country.

கீழ்வாடை, s. The north-east wind.

கீழ்விதேகம், s. The eastern Videha country--one of the nine divisions of the known continent. See விதேகம்.

கீழ்காய்நெல்லி, s. A medicinal plant, கீழாநெல்லி, Phillanthus niruri.

கீழ்பால், s. The east, கிழக்கு.

கீழ்பூமி, s. The lower or nether parts of the earth, பூமியின்கீழ்ப்புறம். 2. The nether worlds, கீழுலகம்.

கீழ்ப்பக்கம், s. The east side. 2. The underside.

கீழ்வாயிலக்கம், s. Fractional parts or denominations. 2. [modern usage.] De nominator of a fraction--opposed to மேல் வாயிலக்கம், the numerator.

கீழ்வாய், s. The chin, மோவாய், சிவு கம். 2. கீழ்வாயிலக்கம். 3. (local) Pudendum muliebre; posteriors, கீழ்த்தா னம்.