சாதி

s. The ratan-cane, பிரம்பு. (நிக.) 2. The teak tree, தேக்கமரம். 3. The சிறு சண்பகம் tree. (நிக.) 4. Toddy, vinous liquor, கள். 5. The சீந்தில் plant. 6. The ஆடாதோடை shrub. (p.)

சாதிப்பாய், s. Ratan-mat, பிரப்பம் பாய். (சது.)

s. Sex, tribe, caste--as Hindu castes, குலம். 2. Lineage, race, family, மரபு. 3. Kind, class, sort, species, இனம். 4. Nutmeg, the tree, சாதிக்காய்மரம். 5. The right kind or best of the class, &c., சாதியி லுயர்ந்தது. (c.) 6. One of the ten modes of beating time, தாளப்பிரமாணம்பத்தினொன்று. W. p. 347. JATI. 7. (சது.) A tree in general, மரப்பொது.--Note. Hindu caste in the time of Menu. according to the சூடாமணிநிகண்டு was as follows 1. பிராமணர், Brahmans, the sacerdotal caste--reputed to have sprung from the face of the god Brah ma; 2. சத்திரியர் or க்ஷத்திரியர், the royal or military caste--said to have sprung from his shoulders; 3. வைசியர், Vaisya caste as sprung from his thighs. This class is threefold; (a) கோவைசியர், herds men. (b) தனவைசியர், the mercantile caste including செட்டிகள். (c.) பூவைசியர், the agri culturalists embracing வேளாளர். 4. சூத்தி ரர், Sudra caste, embracing artificers and other servile tribes, supposed to have sprung from Brahma's feet. Of these eighteen are named, but the number is much greater. See குடிமை.--Note. 2. All the Tamil authorities, except the Nighan du, make the கோவைசியர் and பூவைசியர் in cluding the வேளாளர் as the fourth or சூத் திரர் caste, and all inferior to these as சங்கர சாதி or mixed caste.--Note. 3. Brahmans call the கோவைசியர் and the பூவைசியர், சற்சூத்தி ரர் or superior Sudras, and the சூத்திரர் they call தற்சூத்திரர் or real Sudras. எந்தச்சாதியாடுவேணும். What kind of sheep do you want? நான்குபதினெட்டுச்சாதி. A mixture of the castes, high and low, (lit.) the four and eighteen castes intermixed, in contempt. சாதிக்குத்தக்கபுத்தி. The different degrees of intellect that characterize the respective castes; commonly spoken of inferiors. சாதியந்தப்புத்திகுலமந்த ஆசாரம். Every caste, has its degree of intellect, and every tribe its peculiar habits, usages, &c.- spoken when one of low caste does wrong.

சாதிகுலம், s. [prov.] High caste. 2. Caste.

சாதிகெட்டவன், s. One of low caste. 2. One degraded from caste.

சாதிக்கட்டு, s. Customs of caste. See கட்டு.

சாதிக்கலப்பு, v. noun. A mixed caste. 2. See கல. v. a.

சாதிக்கலாபம், s. Caste disturbance, commonly, the quarrel between இடங்கை and வலங்கை; the right and left hand castes.

சாதிக்காரன், s. A person of good caste, of unmixed descent. 2. A genuine Eu ropean, or one of pure European descent.

அன்னியசாதி, s. Foreigners, low castes, tribes, &c. 2. (அள.) Foreign species, not of its own species, பிறவினம்.

கீழ்சாதி, s. Low caste.

மேல்சாதி, s. High caste.

ஈனசாதி, s. Degraded caste. See ஈ னம்.

தீண்டாச்சாதி, s. A degraded low caste person, not to be touched.

தின்னாச்சாதி, s. Castes in whose houses, one of a better caste will not eat.

பலபட்டடைச்சாதி, s. Mixed caste, mixed multitude of low castes.

மிருகசாதி, s. The brute creation. 2. Stupid tribes, அறிவிலார்.

மடையசாதி--மடைச்சாதி, s. Ignorant people. 2. Low and ignorant tribes.

சாதிகம்--சாதீகம், s. Customs peculiar to a tribe or caste. (p.)

சாதிக்குணம், s. Habits, characters, dis position, &c., peculiar to a caste.

சாதிசனம், s. Tribe and kindred. (c.)

சாதிசாங்கரியம், s. Mixture of caste by marriage, சாதிக்கலப்பு. (p.)

சாதிதருமம், s. Peculiar and prescrib ed duties, practices, employments, &c., of the respective castes, &c. See தருமம்.

சாதித்தலைமை, s. The chieftaincy over the tribe. 2. The chief, chieftain, &c.

சாதிக்காரை, s. [prov.] Worthiness, competency, fitness, &c., in a disciple for a high degree of the illuminating தீட்சை of the Guru. (Limited.)

சாதிப்பிரஞ்சகரம், s. Breaking caste, departure from caste-rules--one of the nine sins for which atonement is to be made; [ex பிரஞ்சம், injury.] (p.)

சாதிபேதம்--சாதிவித்தியாசம்--சாதிவேற் றுமை, s. Diversity of castes, difference of caste. 2. The different castes. 3. Different kind, sorts, classes.

சாதிப்பகை, s. Rancor or implacable hatred between different tribes, parties, &c.

சாதிப்பண்பு, s. Traits, characteristics of a caste--commonly in a bad sense.

சாதிப்பிரஷ்டத்துவம், s. Declension from the rules of caste--as சாதிப்பிரஞ்ச கரம், சாதிமுறைதப்பல். (p.)

சாதிப்பிரஷ்டன், s. One of mixed caste, an out-caste, சாதியீனன்.

சாதிமார்க்கம்--சாதிசுபாவம், s. The manners of a tribe or nation. (R.)

சாதிமானம், s. Regard for one's own caste, sympathy among those of the same caste; [ex மானம்.]

சாதிமுறை--சாதிமுறைமை, s. The laws, usages, rules, &c., of a caste.

சாதிமான், s. One of a superior caste.

சாதியாசாரம், s. Habits, customs, manners, professions, &c., of the caste.

சாதியீனன், s. One of low caste, an out-caste.

சாதியையிழுக்க, inf. To expatiate

க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [ex Sa. Sadha. W. p. 916.] To persist in denying, affirming, &c., to maintain firmly or tenaciously; to support decla rations, argument, doctrine; to argue, to stand to, உறுதியாகச்சொல்ல. 2. To inure one's self to, to perservere, to adhere to, to practise, to continue the observance of, to retain and act on any principle or feelings --as hatred, &c., சலஞ்சாதிக்க. 3. To over come, to conquer, வெல்ல. 4. To effect, to accomplish, to attain, நிறைவேற்ற. (c.) 5. [vul.] To triturate, to rub on care fully--as oil, plastering, paint, &c., தேய்க்க. 6. To continue the use of--as medicine, &c., until it becomes a second nature; to practise an art or course of devotion, அப்பியாசிக்க. 7. (c.) [ex Sa. Sata, to give.] To give, as a superior to an inferior, அருள. 8. To conclude, deduce, அனுமிக்க. தான்பிடித்தமுசலுக்கு மூன்றுகாலென்று சாதிக்கிறான். He persists in saying that the hare he caught had only three feet; i. e., he will affirm any thing. சுவாமிசாதித்தார். Swamy gave, or spoke. எனக்குப் பிரசாதஞ் சாதிக்கவேண்டும். Please give me of the sacred food.

பொய்சாதிக்க, inf. To stand to a lie.

கோபஞ்சாதிக்க, inf. To retain and give vent to anger.

பகைசாதிக்க, inf. To cherish or re tain and give vent to hatred.

பகைவரைச்சாதிக்க, inf. To overcome enemies, சத்துருக்களையழிக்க.

பத்திசாதிக்க, inf. To persevere in devotion. (p.)

நிஷ்டைசாதிக்க, inf. To continue in silent meditation, as an act of devotion.

சாதித்துப்பேச, inf. To persist in an assertion.

சாதித்துப்பூச, inf. [vul.] To rub oil, &c., in the palm of hand. 2. To rub in, as an ointment.

சாதித்துமினுக்க, inf. To polish by rubbing well. (p.)

சாதித்துப்போட, inf. To effect an object--used always in contempt.

சாதித்துவாங்க, inf. To take a fort, a town, &c., by perseverance. (R.)

சாதித்தல்--சாதிப்பு, v. noun. Persist ing, perseverance, habit, &c.