தந்திரம்

s. W. p. 365. TANTRA. Stratagem, device, subtlety, scheme, dis simulation, பித்தலாட்டம். 2. Means, contriv ance, pretext, expedient, உபாயம். (c.) 3. Action of the hand in performing sacri fices, பூசையிற்செய்யுங்கைத்தொழில். 4. (for தந் திரி.) Wire or string of a lute, guitar, &c., யாழ்நரம்பு. 5. Treatise--scientific, literary or religious, நூல். 6. A set of religious works of the Siva sect, the Tantras, in culcating rites and ceremonies, ஆகமநூல். 7. Army, troops, detachments, forces, படை.

தந்திரகலை--தந்திராகமம், s. One of the divisions of the Agamas, treating on rites, &c. (See மந்திரம் and உபதேசம்.) 2. Study of the Agamas, with attachment, confidence, and understanding.

தந்திரகாரன், s. (com. தந்திரக்காரன்.) A cunning man, one scheming and wily.

தந்திரக்கதை--தந்திரகதை, s. A cun ningly devised story.

தந்திரபாலன், s. General of an army.

தந்திரபுத்தி, s. Dissimulation, scheming.

தந்திரபேச்சு, s. Cunning or artful language.

தந்திரர், s. (plu.) Gantharuvas, or celes tial musicians, கந்தருவர்.

தந்திரவாதம், s. The art of disputation.

தந்திரவாதி, s. An expert, dexterous person, a subtle man.

தந்திரவித்தை, s. Cunning art.

தந்திரவுத்தி, s. Approved methods of teaching on a subject embracing chiefly thirty-two particulars. See உத்தி.

தந்திரன், s. A schemer, a plotter, a subtle, crafty, designing person.