குரை

kurai   s. Sound, roar, clamor, ஒலி. Wils. p. 232. KURA. 2. A hoof--as of a cow, horse, &c. Wils. p. 266. KSHURA. 3. A horse, குதிரை; [ex குரம், horse's hoof.] 4. part. A poetic explective--as in பல குரைத்துன்பங்கள், divers afflictions.

kurai  

க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To sound, to roar--as the sea; to clamor, ஒலிக்க. 2. To bark--as a dog, நாய்குரைக்க. (Sans. Kura.)

குரைமுகன், s. A dog; lit. the barking mouthed, நாய்.

குரைத்தல், v. noun. The act of sound ing, ஒலித்தல். 2. (Rott.) A mere sound, not expressing a distinct letter, எழுத்திலா வோசை.