கோப்பு

kōppu   n. கோ-. [T. K. kōpu,M. kōppu.] 1. Stringing, inserting, threading,adorning; கோக்கை. 2. Arrangement, order,method; ஒழுங்கு விரதத்தின் கோப்பனைத்தும்(விநாயகபு. 62, 15). 3. Beauty, as of form orconstruction; finish; அமைப்பழகு. ஊசலை கோப்பழித்து (திருக்கோ. 161). 4. Decoration, ornament, embellishment; அலங்காரம் கோப்பணிவான்றோய்குடி (திருக்கோ. 196). 5. That whichcovers, as a cloud, a roof; that which over-whelms, as grief; கவிவு நீப்பருந்துயர் கோப்புக்கொள்ளலும் (விநாயகபு. 7, 3). 6. Gaudiness,showiness, parade; இடம்பம் (W.) 7. Jest,sport, farce; பகிடி (W.) 8. Means, device,scheme; உபாயம் வேந்தர் பொன்னைக் கொள்ளைகொள்ளக் கள்ளியிந்தக் கோப்பெடுத்தாள் (விறலிவிடு.421). 9. Bundle, pack, as taken on shoulders;தோள்முதலியவற்றிற் கோக்கப்படும் சுமை தோட்கோப்புக் கொள்ளார் (நாலடி, 328). 10. Daily provisions allowed by kings to their officers; உத்தியோகஸ்தர்களுக்கு அரசாங்கத்தில் ஏற்படும் படித  

kōppu   s. provisions supplied to officers; 2. strength, showiness, pride, இடம்பம்; 3. sport, jest, பகிடி; 4. means, device, உபாயம்; 5. bundle or pack as taken on shoulders; 6. v. n. of கோ.

கோப்பழிக்க, to ruin, dismantle, சீரழிக்க.

கோப்புக்காட்ட, to show one's strength or pride.

கோப்புக்கூட்ட, to get ready.