தூய்
tuy
n. துய்-. 1. Food;
உணவு துய்தானுறும் வாயினை (கந்தபு. தாரக. 159). 2. Cotton;பஞ்சு. துய்த்தலைமந்தியை (புறநா. 158). 3. Softend of cotton thread; பஞ்சின்
நுனி (குறிஞ்சிப். 37,உரை.) 4. A soft part in the ears of corn, inthe petals of flowers, etc.;
கதிர் பூவிதழ் முதலியவற்றின்
மெல்லிய பகுதி துய்த்தலைவாங்கிய . . . குரல்(குறிஞ்சிப். 37). 5. Softness;
மென்மை துய்ம்மயிரடக்கிய
சேக்கை (மலைபடு. 418). 6. Fibre;
சிம்பு துய்யறத் திரண்ட திண்கோல் (சீவக. 559). 7.Fibre covering the tamarind pulp; புளியம்பழத்தின்
ஆர்க்கு துய்த்தலைப் பழனின் (மலைபடு. 178).8. Sharpness;
கூர்மை துய்யவை யங்கை வாங்கி(திருவாலவா. 38, 35).