சிறுமை

ciṟumai   n. 1. Smallness, littleness, insignificance; அற்பத்தனம் ஆண்டு கொண்டானென் சிறுமை கண்டும் (திருவாச. 5, 9). (பிங்.)2. Youth, minority; இளமை Loc. 3. Fineness,minuteness; நுண்மை (W.) 4. Diminution,dwindling; குறைபாடு சிறுமையுஞ் செல்லாத்துனியும் (குறள், 769). 5. Want, poverty, indigence; வறுமை சிந்தைநோய் கூருமென் சிறுமைநோக்கி (சிலப். 8, 85). 6. Scarcity, famine; பஞ்சம் (சூடா.) 7. Sorrow, suffering, misery;துன்பம். சிறுமை பலசெய்து சீரழிக்குஞ் சூதின்(குறள், 934). 8. Offence; பிறர்மனத்தை வருத்துகை. சிறுமையுணீங்கிய வின்சொல் (குறள், 98).9. Disgrace; இளப்பம் தீர்ந்ததெஞ் சிறுமை (கம்பரா. திருவவ. 25). 10. Fault; குற்றம் உள்ளந்திகைத்திந்தச் சிறுமை செய்தேன் (கம்பரா. ஊர்தே.93). 11. Disease; நோய் பையுளுஞ் சிறுமையும்நோயின் பொருள (தொல். சொல் 341). 12. Lust,lasciviousness; கழிகாமம். சினமுஞ் சிறுமையுமில்லார் (குறள், 431). 13. Baseness; கயமை சிறுமை தீரா வெவ்வழி மாயை (கம்பரா. மாயாசனக. 1).  

ciṟumai   s. smallness, littleness, அற்பம்; 2. poverty, misery, affliction, distress, தரித்திரம்; 3. meanness, baseness, இழிவு; 4. disgrace, இளப்பம்; 5. disease, வியாதி; 6. lust, lasciviousness, கழிகாமம்.

சிறிய, சிறு, adj. see separately.

சிறுமைப்பட, to suffer poverty, misery, to be in narrow circumstances.

சிறுமைப் படுத்த, to impoverish, to degrade.

சிறுமையர், the low, the base.