தண்டி

s. [prov.] A collector of money, &c. தண்டற்காரன். (See தண்டு, (c.) 2. Degree of competence, quality, &c., of persons or things compared with each other, தரம். 3. Size, பருப்பம். (c.) என்தண்டிக்குஇவனில்லை. He is not equal to me (in size). எத்தத்தண்டி. How large? என்தண்டி. Of my size.

தண்டிதரம், s. [prov.] Worth, ability, capacity, திராணி.

s. A celebrated poet, one of the nine gems or celebrated authors in the court of king Bojas, and authors of a work on rhetoric, which has been trans lated from Sanscrit into Tamil and called தண்டியலங்காரம், ஓர்புலவன். 2. One of the sixty-three devotees of Siva; also called தண்டோன். 3. Another of the sixty-three devotees of Siva, called தண்டியடிகள், said to have been born blind, and afterward, to have received sight, ஓர்சிவனடியான்.

தண்டியலங்காரம், s. A treatise on rhetoric, comprising thirty-five figures, ஓர்நூல்.

க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To chastise, castigate, scourge, punish for correction, தண்டனைசெய்ய. 2. To cut off, to sever, to mutilate, to hack, வெட்ட. 3. To ask with threats, to urge vehemently, பரிந்து கேட்க. 5. v. n. [prov.] To take pains, to try hard, வருந்த. (Beschi.) 6. To become fat, plump, corpulent, பருக்க. (c.) ஆள்தண்டித்துவிட்டான். He has grown fat and plump. இதிலேநன்றாய்த்தண்டிக்கிறான். He works hard about it. உடம்பைத்தண்டிக்கிறான். He afflicts his body; i. e. labours hard.

தண்டித்துக்கேட்க, inf. To inquire by torture.

தண்டிப்பு, v. noun. Chastisement, correction, punishment, தண்டனை. 2. Hardship, suffering, வருத்தம்.