பவம்

pavam   n. bhava. 1. Birth,origin; பிறப்பு (பிங்.) பவத்திறமறுகெனப் பாவைநோற்ற காதை (மணி. 30). 2. Earthly life; உலகவாழ்க்கை. சரியாப் பிறவிப் பவந்தரும் (திவ். இராமாநுச. 94). 3. World; உலகம் பேரின்ப வீட்டுப்பவம் (சிவப். பிர வெங்கைக்க. 75). 4. (Astrol.) Adivision of time, one of eleven karaṇam, q. v. கரணம் பதினொன்றனுள் ஒன்று 5. Existence;உண்மை. கொள்பவத்தின் வீடென் (சி. போ 8, 2,வெண்பா. 2).  

pavam   n. pāpa. 1. Sin; பாவம் (பிங்.) பவமல்லா லாய தரும மறியார் (கந்தபு.அயிராணிசோ. 13). 2. Rancour; மனவைரம்.(திவா.). 3. Destruction; நாசம் (W.)  

pavam   n. bhava. A cant foreleven; பதினொன்றை யுணர்த்துங் குறிப்புச்சொல்.மணிப் பவம். (தைலவ. தைல.)

pavam   n. பவமத்திமம். A stanza offour lines of equal number of cīr; பவமத்திமம்.(யாப். வி. பக். 483.)

pavam   s. state of being, existence; 2. birth, origin, பிறப்பு; 3. (contr. of பாவம்) sin; 4. destruction, நாசம்.

பவநாசம், place of resort for sacred bathing (பாவநாசம்).

பவநாசன், the deity as the destroyer of births, sin etc.