கயம்

s. Decay, wasting away, தேய வு. 2. Loss, waste, destruction, ruin, கேடு. 3. Inferiority, baseness, selfishness, கீழ்மை. 4. Greatness, superiority, பெருமை. 5. Emi nence, மேன்மை. 6. Youthfulness, இளமை. 7. Water, நீர். 8. Depth, lowness, ஆழம். 9. A ditch, அகழி. (p.) 1. A tank, குளம். கயத்திலேபோய்விட்டது. It is gone to the bottom, it is sunk. கயந்தன்னைவைததையுள்ளிவிடும். A person of little mind will always be thinking of the insult offered him. (நாலடி.) கயமானநீர்மடு. A deep pool of water. (நீதிநெறி.)

கயத்தி, s. A wretched woman, a cruel woman, கெட்டவன்.

கயவர், s. Mean base people, the vulgar, the ignorant.

s. An elephant, யானை. Wils. p. 276. GAJA. (p.) 2. Consumption, கயரோ கம், Phthisis pulmonalis. Wils. p. 262. KAHAYA.

கயமுகன், s. Ganesa the elephant headed, விநாயகன். 2. An Asoor, ஓரசுரன். (p.)

கயரோகம்--கயவியாதி, s. Pul monary disease.