அடி

s. Source, origin, bottom, foun dation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or pri mitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A mea sure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, ves tige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neigh borhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)- Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see.

அடிகொள்ள, inf. To begin, ori ginate, be founded, தொடங்க.

அடிகோல, inf. To lay a founda tion for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய.

அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை.

அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village.

அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people.

அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken.

அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing.

அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch.

அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking.

அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி.

அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Be ginning and end, ஆதியந்தம்.

அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம்.

அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship.

அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foun dation of a wall, அஸ்திவாரம்.

அடித்தழும்பு, s. The print of a foot step, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு.

அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி.

அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி.

அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய.

அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க.

அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர.

அடிப்பட, inf. To be in subjec tion, கீழ்ப்பட.

அடிப்படுத்த, inf. To subdue, sub ject a country, a foe, bring into pos session, கீழ்ப்படுத்த.

அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c.

அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic.

அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meek ness.

அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages.

அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in con sequence of failure, &c.

அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests.

அடிப்பலம், s. The first benefit or ad vantage received by a person, முதற்பலன்.

அடிப்பற்ற, inf. To be scorched- as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட.

அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம்.

அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட.

அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel.

அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To mea sure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க.

அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல்.

அடிப்போட, inf. To begin, un dertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க.

அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Re petition of a word or words with differ ent meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர்.

அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி.

அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை.

அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண்.

அடிமயக்கு, s. T  

s. A blow, stroke, lash, stripe, a puff or blast or wind, அடிக்கும் அடி. (c.)

அடிபட--அடியுண்ண, inf., To be beaten, அறையுண்ண. 2. To be pro claimed, published, made common, பகி ரங்கப்பட. 3. To be consumed, expended, செலவாக. நாலாகாரியங்களிலுமடிப்பட்டவன். One versed in, or acquainted with many things.

அடிபிடி, s. [vul.] A scuffle, fight, சண்டை.

க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To beat, lash, smite, scourge, stamp, blow or beat as wind, வீச. 2. To defeat, overcome, wash away, carry away as waves, flowing water, &c., to flap, (as with wings) மோத. 3. [vul.] To kill, slay, slaughter, கொல்ல. 4. To fasten, make firm, drive in, அறைய. 5. To act with force and energy, make thorough work of, முயற் சியுடன்செய்ய. 6. v. n. To emit as a scent, வாசனையடிக்க--Note. This word joined to other verbs increases their intensity, as, மழையடித்துப்பெய்கிறது, It rains very hard. பேச்சிலேயடித்துவிட்டான், He confuted by ar gument,--spoke with fluency and over whelming eloquence. அடித்துச்சொல்லிக்கொண் டுபோ, Speak fast, forcibly, fluently, &c. Added to neuter infinitives, it makes them active, as, சிதறடிக்க, to disperse.

அடிகாற்று, s. [prov.] A very pow erful wind, a strong gale, a tempest.

அடித்துக்கொள்ள, inf. To beat one's self. அவனுக்கு அதிஷ்டம் அடிக்கிறது. Good for tune abounds to him.