இயல்

s. Nature, natural property or quality, குணம். 2. Good conduct, conduct appropriate to a person's caste, rank, office, &c., ஒழுக்கம். 3. Order, course, rule, method, ஒழுங்கு. 4. Aspect, appearance, shape, likeness, சாயல். 5. Melody, musical harmony, இசை. 6. A chapter, section treating of a series of subjects or things in order, ஓத்து. 7. Natural and plain Tamil. (See இயற்றமிழ்.) 8. Destiny, ap pointment, assignation, decree, allotment, விதி. 9. Grammar, இலக்கணம். (p.) கோவியலோம்புறுகொள்கையன். One dispos ed to maintain a course of conduct proper for a king.

இயலுவமம், s. [in rhetoric.] A com parison of the properties of different things, பண்புவமை.

இயற்சீர், s. The ஆசிரியவுரிச்சீர், verse--a metrical foot of four அசை. See சீர்.

இயற்சீர்வெண்டளை, s. Combi nation of two simple or ஆசிரியம் feet, or connection of an ஆசிரியம் foot, ending with a compound அசை, with another be ginning with a simple one, or vice versa, மாமுன்னிரையும்விளமுன்னேருமொன்றிவருவது.

இயற்சொல், s. A word in com mon use--in distinction from திரிசொல்- exclusively poetic usage--words under stood both by the learned and un learned.

இயற்பெயர், s. Proper or arbitrary names, titles, terms of office, &c., இயல் பாயிடப்பட்டபெயர்; also names of things indicating a whole--as distinguished from parts. 2. Simple or original names --as distinguished from ஆகுபெயர் or de rived names, செம்பொருளையுணர்த்தும்பெயர்.

இயற்றமிழ், s. Natural Tamil, whether common or poetic--as dis tinguished from இசைத்தமிழ், or Tamil adapted to music, and நாடகத்தமிழ் or dra matic Tamil, in both of which various changes occur in combination, con struction, &c., முத்தமிழினொன்று.

இயற்றளை, s. Connection of ஆசிரி யம் verse--as ஆசிரியத்தளை. See தளை.

இயனூல், s. A system of gram matical rules.

இயன்மொழிவாழ்த்து, s. A poem instructing children by the good dis position and behavior of their fore fathers, ஓர்பிரபந்தம்.